zaterdagochtend:
zondag 1e etappe:
maandag 2e etappe:
dinsdag 3e etappe:
woensdag 4e etappe:
donderdag 4e etappe deel 2:
vrijdag 5e etappe:
zaterdag 6e etappe:
terugreis:
Hier een copie van het verslag van Jeroen op het prikbord:
Date: Wed Apr 19 13:26:27 2017
Wat een leuke reacties allemaal mensen! De Marathon des Sables was een prachtig avontuur. We kunnen dit iedereen aanraden. Een ronduit geweldige organisatie maakt dit evenement tot een waar feest. We hebben echt kennis kunnen maken met de woestijn. Het ritme van de MDS is steeds lopen, rusten, lopen, slapen, lopen etc . Tussendoor vooral veel drinken , voldoende eten en je lijf verzorgen. Denk met name aan voetverzorging, blaren bv, maar ook zonnebrandcreme gebruiken en je handen regelmatig met reiszeep schoonmaken. Anders word je ziek. Desondanks werden een hoop lopers ziek, maar gelukkig niet Joke en ik. De uitgestrektheid van de Sahara en de kleurenpracht is echt overweldigend. 250 km door zand en rotsen getrotseerd. Het was erg warm, een stuk warmer dan in bv Ouarzazate , waar we geland waren. Maar droge warmte bleek ons goed te liggen. Joke en ik hebben vrijwel alles samengelopen, tm cp4 van de long stage. (Op 47,5 vd 85 km). Daar arriveerden we als laatste twee lopers samen met de kamelen. Ook een fantastische ervaring overigens.
Op checkpoint 4 om 12 uur s nachts vond Joke het welletjes en ben ik alleen verder gegaan. Vooraf hadden we dit ook zo'n beetje gepland, dus t was erg leuk dat we een en ander zo succesvol hebbben weten uit te voeren. Ik had nog twee goeie dagen met het restant van de long stage van 85 km en de marathon op vrijdag plus het toetje van 7,7 op zaterdag. Joke heeft toen twee riante dagen gehad in een heerlijk 5-sterren hotel met humorvol Engels gezelschap. Doordat we onze krachten goed verdeeld hebben zijn we er beiden zonder veel spierpijn vanafgekomen. Wat de MDS loodzwaar maakt is de afstand van 250 km door de woestijn. De soms extreme hitte, het gebrek aan slaap, de vele klimmetjes en natuurlijk het zand. Hier en daar zitten er ook wat technisch lastige passages in. Belangrijk dus om koppie er bij te houden. En lekker als je met zn tweeen loopt . Als echte Westerparkers hebben we ook honderden keren medelopers geholpen. Met name ikzelf kon met mijn lengte en Zwitserland/Ardennenervaring veel betekenen voor veel lopers en loopsters. En als ik het zelf zwaar had kreeg ik vaak een snoepje van een vriendelijke Brit. Foto's volgen nog. Jeroen