- - www.loopje.nl - -
Eric's Blogje
archief april t/m dec 2009
Dit is een archief, het actuele blogje staat hier.Date: Wed Dec 30 11:15:40 2009
text = Door mijn loop vanuit het Westerpark heb ik gisteren nog net mijn maximum maandtotaal van 2009 gehaald: 183 km. Zoals verwacht is dit een heel ander maandtotaal dan mijn persoonlijk maximum van 330 km in 2008. Dit maximum zit zelfs ònder het gemiddelde van 2008! Zo'n minimaal looptotaal vraagt eigenlijk toch om goede voornemens voor 2010... // - e
Date: Mon Dec 28 21:37:45 2009
text = De weersite van Evelyn (goede tip!), gaf het weer voor deze maandag een negen en het regenachtige weer voor morgen een vier. Hier moest ik dus even van genieten, want er waren nogal wat tijdens de feestdagen genoten, genuttigde en in vetten opgeslagen suikers die hoognodig verbrand moesten worden! Vandaag liep ik daarom voor het eerst een rondje Driemond. Op afstandmeten had ik gemeten hoelang deze afstand zou zijn. Dat klinkt voor menig Westerparkloper als een enorme loop, maar vanuit mijn woning is deze loop slechts 18,4 kilometer. Nou ja, 'slechts' is misschien een beetje overdreven, want daarvoor ben ik meestal toch zo'n 7 kwartier onderweg. Voor mij is dat niet een afstand waar ik licht tegen aan kijk. Ik had thuis de afstand alvast nagemeten omdat ik zonder snelheidsmeter wilde lopen en nu voor de afwisseling eens met een hartslagmeter wilde trainen. Dat heb ik al jaren niet meer gedaan en het leek me een gezonder uitgangspunt dan snelheid. Het zou een lange duurloop worden dus rond de 70-75 % van de hartslag. Met de marathon in het verschiet was het doel om tussen de 5 minuten en 5.30 per kilometer te lopen. De vraag of dat gelukt is, kan ik reeds met een volmondig NEE beantwoorden. Tempogevoel tijdens het lopen is mij blijkbaar vreemd. Helaas! En ook de hartslagmeter weigerde dienst. De meter gaf zelfs na enig gesjor en getrek aan de band steevast een hartslag van nul aan. Ik had nauwelijks een idee op welke intensiteit ik deze afstand liep. De enige indicatie was het lekkere loopgevoel en daar droeg het heerlijke weer ook flink aan bij. Omdat de benen en de looppas goed aanvoelden dacht ik dat ik rond de 5 minuten per kilometer liep. De route naast het Amsterdam-Rijnkanaal gaf ook een slechte indicatie van het tempo; het enige nadeel van een mooie lange oneindig rechte weg, want je hebt geen idee van afstand. In Driemond aangekomen had ik nog geen drie kwartier gelopen en daarom dacht ik dat er in de terugweg wellicht een grote lus was. Niets was minder waar! Ik bleek gemiddeld zo'n 4.40 per kilometer te lopen. Al na 1.25.30 stond ik weer bij mijn voordeur; ruim een kwartier eerder dan ik van plan was, maar met een enorme brede en tevreden glimlach op mijn gezicht... ;-) // - e
Date: Sun Dec 20 17:56:25 2009
text = Vanochtend begon ik om half negen aan mijn driebruggenronde: Amsterdamse brug, Enneüs Heermabrug, Nesciobrug. Dat is vanuit mijn woning precies 9 kilometer. Een beetje weinig voor een zondag, maar ik vond het al dapper dat ik de kou in wilde. Over de Amsterdamse brug stond een straffe vrieswind die mijn rechter gezichtshelft volledig verdoofde. Het was voor een zondag nog redelijk vroeg waardoor er slechts één spoor in de sneeuw te zien was. Dat waren de voetstappen die door hun paslengte duidelijk ook van een hardloper waren. De voetstappen van de loper leken dezelfde route te lopen. Op momenten dat het door de kou en wind iets zwaarder was, liet ik me inspireren door de stappen die voor me uitgestippeld leken in de verder ongeschonden sneeuw; ik verlengde mijn paslengte door in de stappen voor me terecht proberen te komen en kwam dan weer enigermate op tempo. Op IJburg stond de wind loodrecht op me; de stuifsneeuw tergde mijn gezicht en ik kwam op sommige stukken voor mijn gevoel nauwelijks nog vooruit. Zo'n drie kwartier later kwam ik weer in de buurt van mijn woning. Ik leek inmiddels een hardlopende sneeuwpop en groepje lopers ook die geïnspireerd waren door dit heerlijke loopweer begonnen te glimlachen toen ze me aan zagen komen. Bij thuiskomst kon ik zien dat verder nog geen van de buren een stap buiten gewaagd had. Bij mijn voordeur keek ik om en zag dat het maagdelijke witte plein achter me slechts door één spoor geschonden was... // - eric
Date: Tue Nov 24 21:47:26 2009
text = Vanavond was er bij de atletiekvereniging een ideale training voor lopers die van crossen of modderbaden houden; eigenlijk dus echt iets voor Bouillionlopers. Rond de atletiekbaan loopt een grasparcours met 2 heuvels. Deze werden aangevuld met een extra slalom en een aantal horden. Achtereenvolgens liepen we 12, 10, 8, 6 en 4 minuten (met een pauze daartussen). Dat was het hoofdprogramma van in totaal 40 minuten. Het is overigens heel vreemd wat zo'n afnemende tijdsduur met je tijdsbeleving doet: omdat je vermoeid raakt, lijkt het alsof elke keer bijna even lang lijkt. Bijzonder hoe op het laatst 4 minuten 12 minuten lang lijken te duren... // - eric
Date: Mon Nov 23 09:22:23 2009
text = Wauw, ik lees net dat Pieter het ook al over een gigantische stortbui heeft. Gek genoeg heb ik die dan net niet meegemaakt! En ik zag vanmorgen de foto van de storm die Engeland teisterde, en moest denken aan die éne flits met een zacht dondertje vlakbij station Sloterdijk. Wat een verschil! Eric, goed dat jullie meteen zijn doorgelopen naar huis want het was echt niet te doen om te wachten, hoewel Mischa natuurlijk wel moest wachten op Liesbeth (en zijn sleutels in mijn rugzak). Ik had ook moeite om mijn fiets los te maken, dus laat staan hoe het voor jou moet zijn geweest. En dan nog de hele stad door! Zo'n fietstocht na een lange duurloop met stortbui doet Bruce Willis je niet na, die zou meteen een limousine langs laten komen met champagnebarretje. Groetjes, Joke.
Date: Sun Nov 22 21:27:55 2009
text = Altijd een groot avontuur zo'n zondagmiddagloopje; zeker wanneer zo'n tocht op het laatst een Spartaans karakter krijgt. Wie had kunnen vermoeden dat het nog zo onstuimig zou worden. Ik niet. Zeker niet toen ik nog door het ontspannen en winkelende publiek naar het Westerpark rende. Als je vooraf al een stuk door de stad loopt zie je met name veel shoppende (en in de Haarlemmerstraat met name ook veel 'coffee-shoppende') mensen. Ook al vind ik het ook leuk om soms op een zondag door de stad te wandelen, heeft dat toch vaak iets gezapigs. In vergelijking daarmee lijkt het kriskras door zo'n winkelmenigte naar het park rennen al bijna een heldendaad. Zelfs wanneer het zonnetje schijnt en zeker wanneer er slecht weer en ander onheil voorspeld is. Iemand had d.m.v. de buienradar voorspelt dat het drama pas vanaf zes uur uit de lucht zou vallen, dus het zou wellicht een comfortabele loop worden. Tja. Op de buienradar kunnen je niet altijd bouwen, dat bleek wel weer. Het laatste kwartier werden we overvallen door een stortbui, zoals ik er nog maar zelden ooit een heb meegemaakt. Nu is het lopen in de regen nooit echt vervelend, maar ik had mijn fiets bij de Montelbaantoren staan en zag er tegenop om helemaal doorweekt nog een drie kilometer in de kou te moeten fietsen. Ik merkte dat ik het al koud begon te krijgen en op de fiets was het inderdaad absoluut niet aangenaam. Thuis aangekomen deed ik meteen mijn doorweekte schoenen en kousen uit. Ik was totaal verkleumd. En ik was moe. Ik had 22 kilometer gelopen (waarvan 8 kilometer sneller dan 12 km/u) en ik had te weinig gedronken en gegeten. Meteen liep ik naar de keuken om een glas te pakken. Maar ik was zelfs zo verkleumd dat het glas dat ik van de aanrecht nam, meteen uit mijn handen gleed en op de vloer stukviel. Op blote voeten stond ik ineens tussen honderden glassplinters. Maar ik kon me (zoals ons uiteraard vaker overkomt) meteen identificeren met een van de vele superhelden die onze cultuur rijk is: Bruce Willis was het dit keer. Hij had immers in Die Hard op zo'n zelfde hachelijk moment ook geen handveger en blik binnen handbereik en moest deze hindernis toch weten te nemen. Gelukkig kun je met gestrekte arm de splinters ook van je afschuiven (ik vraag me nu af waarom Bruce Willis dat ook niet zo gedaan heeft, want dat is veel minder pijnlijk dan om daarna al die scherven uit je voeten te moeten pulken...). Toen ik aldus weer wat orde in de chaos had geschapen en zonder lichamelijk letsel deze tegenslag overwonnen had, vroeg ik me af wat de volgende stap was. Omdat ik niet als Bruce de wereld nog hoefde te redden en ook geen andere heldendaden hoefde te verrichten, besloot ik om met een goed boek, in een lekker warm bad weer wat op temperatuur te komen... // - eric
Date: Sat Nov 21 22:12:54 2009
text = Dag Eric en Evelyn, jullie berichten maken mij ook enthousiast om naast het lange werk interval te doen. Het levert snel resultaat qua snelheid op wat midden lange afstand en ook een voldaan gevoel. Na een half uur echt werken in het park kom je dan voldaan thuis. En Eric, de plank oefenen tijdens de training...... je brengt me op een idee! Wilma
Date: Fri Nov 20 16:36:08 2009
text = Speciaal voor jou, Evelyn, want inderdaad: verschillende korte snelle stukken na elkaar geven een voldaan vermoeid gevoel. Ik heb uit tijdgebrek wel eens een paar kilometer gesukkeld, maar dat gaf geen voldoening. Zo'n piramide-training zorgt ervoor dat je toch wat gedaan hebt. Het is een ander soort vermoeidheid dan na het lopen van een lange duurloop; je lijkt immers te voelen alsof er andere spieren zijn aangesproken. Mijn donderdagavond: 12 of 16 keer 400 meter. D.w.z. 12 of 16 rondjes atletiekbaan, die werden afgewisseld met 160 meter rustig lopen. Daarvoor had de trainer een speciaal parcours neergezet. In mijn geval werd het uiteindelijk 14*400 meter; toen was ik op. Over een ronde deed ik gemiddeld 91,6 seconden (d.w.z. 15,7 km/u). Soms zaten daar rondes bij van 1.30, dat is precies 16 km/u. De laatste keren liep ik de rondes net zo snel als de eerste paar keren, dus er was geen verval, ook al voelde ik me volkomen leeg na het 14e rondje. / En nu nog hopen dat Joke toch nog tijd vindt om te melden wat de trainingen in het Westerpark waren. / De trainingen bij de atletiekvereniging worden overigens regelmatig aangevuld met buikspieroefeningen (o.a. de plank), push-ups en nog zo het een en ander. Lijkt me ook echt iets voor de hardloopgroep... ;-) // - eric // P.S. Je kunt je vast de vragende en verwarde gezichten al voorstellen wanneer de trainer 'zonder haakjes' zegt 6*((3*200 meter rustig + 3*200 meter snel) en vervolgens een dribbelpauze).
Date: Fri Nov 20 13:47:17 2009
text = Hé Eric, ik had je trainingsverslagen met de ingewikkelde rekenkundige formules, inclusief betekenisvolle haakjes, een beetje gemist, al snapte ik ze op het eerste gezicht niet helemaal. Maar nu heb ik het door geloof ik. Kwestie van goed lezen en de haakjes niet over het hoofd zien, net als vroeger op school. Zelf deed ik vanochtend in het park een ontzettend simpele kleine piramide: 1 minuut snel, 1 minuut rustig, 2 minuten snel, 1 minuut rustig enz. Door tijdgebrek moest ik bij de drie minuten alweer gaan afbouwen, maar toch een lekkere manier om in korte tijd een beetje moe te worden. Evelyn
Date: Wed Nov 18 10:20:23 2009
text = Het hoofdprogramma van mijn training bestond dinsdagavond uit 6*(3*200 meter rustig + 3*200 meter snel); d.w.z. 200 meter rustig en vervolgens 200 meter snel en dat dan 3 rondjes lang (d.w.z. 1200 meter). Vervolgens 200 meter wandelen en dribbelen en dat in totaal 6 keer. De totale afstand van het hoofdprogramma is dan 6*1200 meter = 7,2 kilometer. Die snelheidswisseling maakte de training extra vermoeiend. Achtereenvolgens liep ik 200 meter in 14 km/u (50 seconden) en 200 meter in 16 km/u (45 seconden). Dat was ook de opzet: 5 seconden verschil tussen de langzame en snelle 200 meter. Gisteravond besloot ik aan te haken bij de snellere lopers (niet bij de snelle lopers, want dat zit niet in deze benen). Daardoor heb ik hard gelopen; harder dan normaal tijdens een training. De gemiddelde snelheid van de 1200 meter was bijna 15 km per uur (4'02" per km), maar daardoor kon ik ook maar 5 sessies volhouden. 6 kilometer in 24'14". Al met al een voldaan gevoel, want ik heb flink mijn best moeten doen en hield het zelfs (bijna) tot het einde vol. En doen de getalletjes al duizelen? // - e
Date: Sun Nov 1 21:08:40 2009
text = En een achtste goede reden: opeens komt deze foto weer tevoorschijn! Een leuke foto is dat. En je hebt besloten om Rotterdam te lopen én je gaat naar Egmond en Schoorl. Een mooi plan! Groetjes, Joke.
Date: Sun Nov 1 15:53:41 2009
text = Allereerst 7 goede redenen om mijn blogje weer eens naar voren te laten komen: 1) Egmond 2) Schoorl 3-6) vier trainingslopen voor: 7) Rotterdam / allemaal zojuist besloten tijdens een van de vele storende reclameblokken tussen de reportage van de New York marathon. En 2 goede redenen om vanmiddag niet naar het Westerpark te komen: 1) stortregen 2) de marathon op tv // - e
Date: Mon Aug 31 13:44:14 2009
Bron:
http://picasaweb.google.com/JannetLange/Meermarathon2982009#
Date: Sun Aug 9 22:32:09 2009
text = Vandaag heb ik voor het eerst in drie weken weer eens gelopen. De laatste keer dat ik liep was de prachtige tocht samen met Jeroen en Frank door de Kennemerduinen; met de extra kilometers naar mijn fiets toe, een loopje dat in totaal goed was voor 25 kilometer. Hoewel 'goed was'...? Dagen daarna waren mijn benen nog steeds stijf: zo'n lange afstand had ik na Rotterdam niet meer gelopen. Loopplannen had ik daarna genoeg, maar toch kwam het er maar niet van. Vorige maand heb ik in totaal slechts 77 kilometer gelopen; zo weinig heb ik sinds 2006 niet meer gelopen... Maar wel heb ik gefietst en daaronder veel voor hardlopers mooie en bekende routes: zoals bijvoorbeeld rond de parcoursen van de halve marathons van Egmond, Schoorl en Hoorn. Het was bijvoorbeeld heel bijzonder om over de hobbelige Zuiderzeedijk te fietsen ten noorden van Hoorn; die weg was toch veel comfortabeler toen we er overheen renden en er nog asfalt op lag. Vanmiddag was het tijd om middels het zondagmiddagloopje mijn training weer eens op te pikken. Naast Joke waren Edith, Greta, Peter en een voor mij nieuw gezicht (niet zoals ik dacht Jessie geheten, maar Wouter) op komen dagen. Ik vroeg me af waar zondagslopers als Frank, Jasper en Gert Jan waren, maar dat is me nu uit het Vlielandblogje duidelijk geworden ;-). Na een drietal kilometers voegde ook Wilma zich bij ons. Peter wilde een extra lusje door de Brettenzone lopen, maar omdat Wilma 's ochtends ook al gelopen had, checkten we even of ze zin had in een extra lusje. Uiteraard: lusjes lijken speciaal voor (of is het 'door'?) Wilma te zijn uitgevonden ;-). Wilma sloeg eerder af en Peter en ik hebben nog even iets versneld. Over onze snelste kilometer deden we 4:45, dat was de laatste versnelling die we ingezet hebben toen we geheel onverwacht Joke en Greta nog in ons vizier kregen; een heel goede prikkel. Het tempo lag vrij hoog en ik was opgelucht toen we na 13,2 kilometer weer bij de spartelbak waren. Misschien iets té veel en iets té snel voor een opbouwfase, maar toch heel lekker. We hebben er 1:08:11 over gedaan (exclusief twee korte pauzes bij het natuurpad en dadaramannetje); d.w.z. dat we nog net geen 12 kilometer per uur liepen. Als zowel het weer als de benen meezitten, ben ik er dinsdagavond ook weer bij. // - eric
Date: Sat Jun 27 09:55:51 2009
text = Tja, Jolein, als dat waar mocht zijn, ben ik een grote sukkel die geen goede reactie paraat had, want het eerste wat mij heel belerend te binnen schoot - maar ik gelukkig heel galant niet geantwoord heb - was: 'hoe kun je nu aan een voorbijlopende sporter vragen of hij bij kan dragen aan zo'n ongezonde activiteit als roken.' Misschien moet ik maar een weekje op een reactie broeden en volgende week weer eens hetzelfde rondje lopen... ;-) // - e
Date: Sat Jun 27 08:36:35 2009
text = Haha, dat vind ik een goeie. Of ze kon gewoon geen andere openingszin bedenken om even je aandacht te krijgen denk ik ;-) Groetjes, Jolein
Date: Fri Jun 26 22:42:47 2009
text = De meest bijzondere of onsportieve vraag die je een hardlopende hardloper kunt stellen? Volgens mij heb ik die vanavond in het Vondelpark gehoord. Het was erg gezellig om tussen al die picknickende mensen te lopen; sommige al rozig van de rosé, andere al wazig van de hasjiesj ... Terwijl ik in hardlooptenue, (slechts uitgerust met mijn fietssleutels en dus zonder bijbehorende poespas van een drinkbelt of andere professionele bagage), in matig snel tempo twee picknickende vrouwen voorbij liep, werd ik door een van hen aangesproken. Ik kon het niet goed verstaan en keerde me om. En dit was de vraag: "Heb je soms een vuurtje voor ons?" // - eric
Date: Tue Jun 9 15:50:51 2009
text = Beetje late reactie, maar ook de Freule heeft zich erg geamuseerd!! Prima butlers in dienst en genoten van de troubadour die prachtig zong onder begeleiding van gitaarmuziek!!
Date: Fri Jun 5 16:08:05 2009
text = Ik kan me daar bij aan sluiten. Lekker gegeten, gedronken en heel gezellig. Ben toch nog benieuwd naar het recept van de broccolie soep. Begreep van Anita dat je voor het bereiden daarvan eerst "wat" wijn gedronken moest hebben :-) /Ronald
Date: Fri Jun 5 13:14:59 2009
text = Hee, wat een leuke foto's heb je gemaakt. Ik was blij dat er toch bij kon zijn, ik vond het erg gezellig en jullie hadden alles perfect verzorgd. Leuk om je huis te zien, na de verhalen onder het lopen. Nog hartelijk dank voor de fijne middag, jullie zijn echt geweldige gastheer en gastvrouw :-) Groetjes, Jolein
Date: Thu Jun 4 14:20:53 2009
housewarming 31 mei.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Date: Wed May 20 09:23:51 2009
text = Heb me zojuist ingeschreven voor de loopevenementen: 19 juni midzomernachtcross (10 Engelse Mijlen) en 18 oktober de Halve Marathon van Amsterdam. Daarnaast staat nog de zaterdagavond-dtd-loop op het programma. Zijn er nog andere lopers die de dtd-loop op zaterdag doen? // - eric
Date: Thu May 14 21:06:44 2009
text = Vanavond bij de atletiekvereniging weer eens mijn best gedaan: 3 kilometer in 11:36 (15,52 km/u). Het was zwaar, vooral mentaal, maar het is vergeleken met mijn snelste coopertest in het Westerpark (15,47 km/u) gelukkig toch een fractie sneller. Zou er ondanks de spierpijn (inderdaad: nu al) dan toch vooruitgang inzitten? Morgen moet ik de spieren wel weer laten rusten, zodat ik in het weekend met nog een duurloop wat extra kilometers voor de mannen heb. // - e
Date: Tue May 12 11:52:51 2009
text = Mijn voeten hadden aan beide kanten een blaar, zo groot had ik ze echt nog nooit gezien. Maar ik had er tijdens het lopen geen erg in. Dat vind ik nog steeds echt bizar. Wel van een drukpunt onder mijn eelt, die me nu ook nog erg in de weg zit. Nadat die blaren waren doorgeprikt, kon je ehct niet aan mijn voeten aflezen dat ze 24 uur in de weer waren geweest. Wilma
Date: Mon May 11 22:17:36 2009
text = Eric ...... ik heb voeten gezien, die wil jij echt niet zien :-)/Ronald
Date: Sun May 10 18:10:26 2009
text = na een bescheiden rondje westerpark op nieuwe schoenen ook weer eens een bescheiden blaar; je zou bijna nieuwsgierig zijn hoe voeten er na ongeveer 175 kilometer uitzien... ;-) // - e
Date: Sun Apr 19 20:12:17 2009
text = hoi Eric, Als rijzende ster tussen de hedendaagse nederlandse componisten ligt het voor de hand dat ik U tegen je ga zeggen. Als regelmatig concertbezoeker dan. Deed ik al vanwege de loopprestaties, U zeggen , maar succes en zal vast nog eens je muziek horen (het mijn muzikale achterban op laten sporen). Groeten, Gert.
Date: Sun Apr 19 17:45:25 2009
text = Hoi Eric. Het rusten gaat je inderdaad goed af. We hebben je gemist vandaag bij de Nescioloop.Een thuiswedstrijd voor jou/ Carin
Date: Tue Apr 7 16:42:51 2009
text = Tja, Evelyn: een pr. Ik loop altijd een pr op de marathon! Al jaren lang... ;-) Op het uitpufbankje wist ik niet of ik een pr gelopen had of niet, en was daar ook niet echt mee bezig; ik dacht vol egocentrisch zelfmedelijden alleen maar aan de pijnen die ik had moeten doorstaan. Toch bedankt voor jullie felicitaties, ook al kom ik liever fris over de finish zonder pr, dan strompelend mèt een pr dat slechts verbeterd is met een zielig half minuutje... En helaas Sheila, er zat weinig ironie in het niet leuk vinden van de marathon (d.w.z. die laatste 8 kilometer, waar de marathon begint; die eerste 30 kilometer is gewoon een lekker luchtig leuk warmlopen...) Ik denk dat ik langzamerhand toch eens een wijze les moet leren: de marathon is gewoon niet mijn afstand...; wel jammer dat ik me na de verhuizing niet meer kan specialiseren in een rondje volkstuinen... Mocht het niet regenen, ga ik vanavond in het Westerpark eens kijken of ik weer op een iets hoger tempo kan strompelen... ;-) // - eric
Date: Tue Apr 7 10:59:57 2009
text = Ha Eric, wat een leuk verslag weer, en gefeliciteerd met je PR! Toen ik jullie sprak, op dat bankje, ging het zozeer over de laatste moeizame kilometers dat ik helemaal niet doorhad dat je een pr had gelopen. Evelyn
Date: Tue Apr 7 00:11:04 2009
text = Eric je houdt me uit mijn slaap, zie ineens jouw verslag en moest het lezen! Behalve de ironie mbt het niet leuk vinden, is de rest waarheidsgetrouw? *Biedt nederige excuses aan voor het volledig opgaan in eigen wereld en niet bewust meekrijgen van noch vragen naar de details van jouw race.* Gefeliciteerd met je pr! Dit maakt mijn mail van daarstraks overigens deels mosterd ;) Sheila
Date: Mon Apr 6 15:30:10 2009
text = hé Eric, ik had wel door dat het een grap was hoor, maar vond het toch leuk er een reactie op te geven. Wilma
Date: Mon Apr 6 15:02:57 2009
text = Euh Wilma..., dat was een grapje, hoor! ;-) (en natuurlijk ook een poging tot een compliment naar de Westerparkmarathonvrouwen toe, maar ik zal het de volgende keer wat minder cryptisch formuleren...). // - e
Date: Mon Apr 6 14:50:45 2009
text = Een oude hollywood film heet "the Devil is a woman". En de conclusie van Andries, na het lopen van Rotterdam, was: marathon is een zij. :-) Groetjes, Joke.
Date: Mon Apr 6 13:38:40 2009
text = Nou Eric, gelukkig ken ik heel wat mannen die net als ik enorm kunnen genieten van het hardlopen en daar geniet ik dan ook weer van. Ze zijn daarnaast ook nog eens heel galant naar ons vrouwen. Het idee dat ik alleen maar met vrouwen zou lopen, dan zal de sfeer, de gesprekstof etc heel anders zijn. Ben dan ook blij dat jouw slotconclusie niet klopt! Wilma
Date: Mon Apr 6 09:54:01 2009
text = Er zijn mensen die het leuk vinden om een marathon te lopen. Ik niet! Dit was de 4e keer dat ik hem uitliep (zelfs met een licht pr), maar genieten...? Nee, nog steeds niet! En nu ik een dag verder ben...? Tijd voor nagenieten? Nee, helaas, nog steeds niet... De traptreden moet ik nog steeds stap voor stap nemen. 30 kilometer lopen, ja, dat is nog steeds hartstikke leuk, maar daarna...?: ik snap niet wat al die mensen bezielt. En er waren gisteren veel bezielde lopers te zien: duizenden, net als andere jaren. Als je bij de start om je heen kijkt, herken je in al die 40-plussers wel een constante: namelijk een (bijna) goed doorstane midlife crisis en dat zal dan wel die drijfveer zijn die ons naar die krankzinnige afstand drijft, maar maakt het dat dan ook leuker? Samen met Gert Jan heb ik de eerste 30 kilometer gelopen. En dat was nog héél leuk. Dat ging min of meer per ongeluk: we waren weliswaar samen gestart maar elkaar al na 2 kilometer uit het oog verloren. Rond 5 kilometer bleken we ineens naast elkaar te lopen en dat hebben we vervolgens tot het 29-kilometerpunt voortgezet. Even liep Ronald nog met ons mee, maar die ging al snel te snel voor ons. Ons tempo was iets ambitieuzer dan onze vorige gezamenlijke tocht in Amsterdam, maar was nog steeds bescheiden: we liepen de eerste 30 kilometer zo'n 26 minuten per 5 kilometer (volgens onze stopwatch tussen de 5:10 en 5:20 per kilometer). Ik heb wat dat betreft een marathon-volgens-het-boekje gelopen: d.w.z het boekje waarin het standaardmarathonrampenplan beschreven wordt: 33 kilometer lang soepel lopen en dan begint het pas ècht. En hoe! Ook al had ik mijn kuiten voorheen al soms voelen verstijven; mijn psychologische punt - na 30 kilometer, vlak nadat je het Kralingse Bos inloopt en waar ik al een paar keer gecrasht was - liep ik gisterenmiddag op mijn sloffen voorbij. Ik dacht zelfs aan versnellen. Maar toen begon het! Ineens schoot een felle kramp in mijn rechterkuit en kon ik mijn benen niet meer buigen. Ik moest wel stoppen en rekken en strekken en rekken en strekken... Vanaf dat moment voelde ik bijna bij elke pas de dreiging: als een zwaard van Damocles dat niet zozeer boven mijn hoofd hing, maar een onbedwingbare behoefte had om elk moment zijn snede in die strak gespannen kuiten te slaan. Ondertussen liet mijn linkerhamstring zich ook niet onberoerd en ik begon me al af te vragen op welk been ik de laatste 8 kilometer naar de finish zou hinkelen. Om de paar honderd meter schoot er weer ergens een felle steek in mijn benen. Gelukkig staan er in Rotterdam veel ervaringsdeskundigen aan de kant (zij gaan immers elk jaar kijken) en adviseerden me dat ik wel door moest lopen... (ik ben weliswaar een paar keer moeten stoppen om te rekken, maar heb de afstand wel hardlopend volbracht: deze keer heb ik net als de keer daarvoor eens niet hoeven te wandelen). En er was ook een aardige toeschouwer die mijn rechterkuit en linkerhamstring heeft gemasseerd waardoor ik bijna een kilometer lang bijna pijnvrij heb gelopen. Toen had ik er nog slechts 6 te gaan... Het werd een litanie van pijnscheuten, rekken en strekken, en weer een stukje verder hobbelen. Bijna alle gevoel voor decorum ben ik tijdens die laatste kilometers in Rotterdam verloren: zelfs 300 meter voor de finish ben ik nog naar een dranghek gestrompeld om mijn benen te kunnen strekken. Toen Gert Jan en ik na afloop hoorden hoe Wilma, Sheila en Evelyn het hebben gedaan (werkelijk fantastisch!), moesten we tot de conclusie komen: de marathon is een vrouwensport... // - eric
Date: Mon Apr 6 07:17:17 2009
text = Dag Eric, je feliciteerde mij met met mijn pr gister, maar realiaeer me dat jij zelf er ook een hebt gelopen. Super en dan te bedenken dat je voorbereiding niet optimaal was. Er zit meer in je dan je denkt. Hoop dat je er ook van hebt genoten. Het begin was in ieder geval leuk, dat we elkaar zagen en naar elkaar riepen. Wat een sfeer hè. Geniet er lekker van na en ik kijk uit naar je verslag. Wilma
Date: Thu Apr 2 07:50:36 2009
text = Hoi Eric, begrijp dat je Rotterdam niet gaat doen. Ik heb een vriend van mij die wel het startnummer wil overnemen. Hij zou eigenlijk die van mij nemen maar het was te laat om over te schrijven. Omdat er op het startnummer duidelijk staat dat hij voor een vrouw bedoeld is zijn we er niet zeker van of ze moeilijk gaan doen als hij met mijn nummer loopt. Als jij je nummer dus kwijt wil dan valt het minder op. Mijn telnr is 06-12717720/ Carin