- - www.loopje.nl - -
Eric's Blogje
archief feb 2008 t/m sept 2008
Dit is een archief, het actuele blogje staat hier.Date: Tue Sep 30 23:17:13 2008
text = Goh Eric, dat is best, hardlopen met buikpijn. Heb al heel wat meegemaakt, een blaar die in de weg zat, pijn in mijn zij, hongerklop, maar buikpijn, nee. Uit jouw verhaal maak ik op dat dit wel heel vervelend lopen is. Zal iets warms helpen? Dan maar hopen dat er thee is onderweg. Maar volgens mij blijft nog de beste remedie: rustig lopen, dat je denkt: 'Dat zou best wat sneller kunnen"'. Doe dat dan vooral niet in het begin, maar als je op of over de helft bent. En geloven in jezelf, dat wil ook wel eens helpen. Wilma
Date: Tue Sep 30 20:52:12 2008
text = Het lopen blijft voor mij interessant omdat ik steeds een nieuwe uitdaging opzoek. Soms is dat een snelle eindtijd, soms is dat een lange afstand en vaak is het de ongeremde bevrediging van een getallenfetisjisme. Het is een tik (dat geef ik zonder meer toe), maar het kan natuurlijk erger ;-). Zo heb ik deze maand meer gelopen dan ooit tevoren: zaterdagmiddag bereikte ik het mooie ronde getal van 300 kilometer (een enkeling zal mij er nu van verdenken dat ik die dag bewust op dat ronde getal ben uitgekomen...). In de trein terug vanuit Texel, wees Joke me erop dat Ronald bij het noemen van dat (voor mij astronomische) kilometeraantal, niet eens zijn wenkbrauwen fronste; mijn maximum maandgemiddelde is bij hem bij wijze van spreken al een weekgemiddelde... ;-) Met het bereiken van die 300-kilometergrens lagen de halve marathon van Texel en de dinsdagavondtraining nog in het verschiet. Afgelopen donderdag liep ik een pr op het rondje begraafplaats, een verbetering van 18 seconden. Voor het eerst liep ik boven de 18 km/u (3'18" per/km). Deze krachtsinspanning resulteerde in een training die ik verder als een dweil meesjokte; het aansluitende 5 kilometerrondje was zelfs een ware kwelling (waar alleen de begeleiding van Susanne me op de been hield). De dag daarna heb ik bewust rust gehouden en dat vergt bij een hardloper soms meer discipline dan het spontaan afleggen van een doordeweekse halve marathon. Toen ik op Texel de eerste kilometers in 4'30" aflegde speelde ik natuurlijk even met de gedachte om op Texel een pr proberen te lopen, maar ik zag al na een zestal kilometers mijn kilometertijden drastisch omhooggaan; door een telkens heviger wordende buikpijn kon ik me niet meer op het lopen richten en dacht ik alleen nog aan de afstand die ik nog te overbruggen had; een afstand die, met elke stap die ik verzette, eigenlijk alleen maar langer leek te worden. De 2e helft liep ik alleen maar beter omdat Ine van Phanos zich als een persoonlijke coach bij me aansloot en ik door haar begeleiding de pijn vergat. Blijkbaar heb ik gezelschap nodig om überhaupt vooruit te komen, zoals Gert Jan vanavond tijdens de training suggereerde. Wel werd ik door haar met het feit geconfronteerd dat de marathon al over 3 weken is! Door allerlei andere triviale beslommeringen had ik geen idee dat het al zo dichtbij is. Hoe naïef kan een loper zijn... Het was een zware halve marathon. Ook al heb ik voor de marathon van Amsterdam geen enkele ambitie wat eindtijd betreft, moet ik er niet aan denken dat ik in een soortgelijke toestand een dubbele afstand af zou moeten leggen. Gezien mijn voorgaande marathonervaringen ben ik echter al voorbereid op alle mogelijke rampspoed bij het uitlopen van deze afstand. / Met de 9 kilometer die ik vanavond gelopen heb, komt mijn maandtotaal op 330 kilometer. Een mijlpaal, maar of het zo vlak voor de marathon ook een verstandige mijlpaal is... De maand oktober ga ik het lekker rustig aandoen en hoop dat dat nog een mooi herstel oplevert... // - eric
Date: Sun Sep 21 19:27:22 2008
text = Inderdaad, Wilma. Ook ik stel dit 37 kilometerlusje nog even uit. Omdat ik deze week in totaal 108 kilometer gelopen heb (mijn hoogste weekgemiddelde tot dusver), vind ik dat ik maandag wel een rustdag heb verdiend. Ben ook benieuwd hoeveel persoonlijke records er op de damtotdamloop gebroken zijn! // - eric
Date: Sat Sep 20 21:51:34 2008
text = Eric, hoe dan ook, de km.'s heb je in de benen. Die zijn mooi meegenomen. En in de marathon van Amsterdam blijven de heuvels nagenoeg achterwege. Dus gaat vast helemaal goedkomen. Maar ik begrijp dat je deze route a.s. maandag niet wil herhalen. Ik wacht rustig mijn kansen af. Wilma
Date: Fri Sep 19 18:36:56 2008
text = :-) ja, vertel mij wat over de vermoeiende kant van lopen. Hopelijk heb je nog iets aan je weekend! ;-) Groetjes, Joke.
Date: Fri Sep 19 18:09:19 2008
text = "Wat is lopen toch leuk!" zou Wilma zeggen, maar daar denk ik na vanmiddag en mijn loopje met Jeep wel even net iets anders over... Dat lag natuurlijk niet aan Jeep, maar aan de geplande afstand: 37 kilometer. Een gedeelte van die afstand ging zelfs door de glooiende duinen, maar dat was in het begin, dus onze benen draaiden daar hun hand (of moet ik nu schrijven 'voet'?) niet voor om. Tegen de tijd dat we station Sloterdijk naderden, was voor mij zelfs een trottoir een bijna onoverkomelijke hindernis. Over deze afstand deden we zo'n 3 uur en 50 minuten. En goh! wat wordt een mens daar moe van... // - eric
Date: Thu Sep 18 11:13:06 2008
text = Hoi Eric, ik zal je blogje eens wat afstoffen. Ik ben plan om morgenmiddag om ongeveer 13.00 uur vanuit Haarlem naar Zandvoort langs het mooie Visserspad te lopen, dan over een stuk saai boulevard, verder naar Parnassia en dan door de prachtige duinen terug naar Overveen/Haarlem. (dit is ongeveer dik 21 km) Ik heb dit gistermiddag/avond ook gelopen en het is een heel mooie route. Als ik heel goede benen heb, wil ik ook nog proberen terug naar Sloterdijk te lopen.9dan zou je zelfs op 37 km uitkomen. Misschien ook een mooie training voor jou ivm de komende marathon. Ik ga vanavond niet naar de training, dus even langs deze weg. Misschien zijn er nog anderen die ook meewillen. groet Jeep
Date: Fri Jun 27 09:18:56 2008
text = Eric, nog gefeliciteerd met je prestatie. /Ronald
Date: Tue Jun 24 09:10:02 2008
text = Ha ha, dat is mooi gezegd: "van hardlopen wordt je wel vrolijker maar eigenlijk nooit helemaal tevreden." Nog beter als de opmerking van een andere beruchte hardloopsite: "hardlopen is niet altijd gevaarlijk maar ook niet ongevaarlijk." :-) Groetjes, Joke. ps er komt een dag dat je met alles tevreden bent als je hebt hardgelopen. Dat is funest voor de prestaties en goed voor de stemming. Maar voorlopig kun jij je nog uitleven in de prestaties ;-)
Date: Tue Jun 24 01:01:29 2008
text = Dank voor de felicitaties! Inderdaad, Frank. Had ik die niet altijd even 'onderdanige' benen maar naar een constanter tempo van 4'12" kunnen dirigeren, want dan was ik de man die zo'n 14 kilometer lang naast me liep, om de paar passen een slijmerig goedje uit zijn keel opgorgelde en met veel luidruchtige energie op het parcours uitspuwde en die telkens de scherpe bochten via de berm afsneed om vervolgens een tiental meter voor me te lopen (meters die ik dan vervolgens weer gestaag bijbeende); dan was ik zo'n loper, die je dan op het einde, een tweehonderdtal meter voor de finish toch nog los moet laten, zeker nog voorgebleven. Want zojuist heb ik de officiële uitslagen bekeken. Ik blijk 3 seconden sneller gelopen te hebben dan mijn eigen meting. Dat komt waarschijnlijk omdat ik mijn stopwatch bij de verkeerde chipmatten heb ingedrukt. Deze 1:08:07 heb ik in mijn logboek natuurlijk meteen hersteld en zo wordt het een fractie lastiger om de volgende keer weer een pr op deze afstand te lopen. De bochtafsnijdende loper die ongeveer zes seconden voor mij eindigde, bleek door het verschil in bruto- en nettotijd, bij nader inzien slechts 1 enkele seconde sneller te zijn. Nu heb ik eindelijk zelf bijna aan de lijve mee mogen maken waarom de uitslagen op brutotijden gerangschikt zijn, want die ene seconde had ik maar al te graag van hem afgenomen, misschien door ook gewoon een bochtje af te snijden en om op die manier op een mooiere 16e plaats te eindigen... Toch bijzonder dat je door het hardlopen wel vrolijker wordt, maar eigenlijk nooit helemaal tevreden ;-). // - eric
Date: Mon Jun 23 22:14:51 2008
text = Wow, wat een snelheid. Ook mooi te zien aan het wapperende haar! Gefeliciteerd! Evelyn
Date: Sun Jun 22 18:02:21 2008
text = Mooie foto eric. Roept bij mij de vraag op of je in gedachten reeds een orkest aan het dirigeren bent wat je onderweg bedachte volgende stuk gaat uitvoeren of dat je slechts je eigen onderdanen aan het dirigeren bent om het ritme van 4:12 tot aan de streep vast te houden. /Frank.
Date: Sun Jun 22 00:50:04 2008
text = eric, noemenswaardige prestatie neergezet gister, nogmaals mijn felicitaties! Wilma
Date: Sat Jun 21 15:28:48 2008
text = Gisteren een heel fijn pé-èr-etje gelopen op de 10 mijl in het Amsterdamse Bos. Mijn eerste 10 mijlen waren de damtotdamloop in 2004 met een eindtijd van 1:36:22. Mijn pr stond op 1:19:45 en dateerde uit 2006. De vorige editie moest ik laten schieten omdat ik door een helse onweersbui totaal verkleumd aan de finish kwam (inderdaad Willemijn: wat een 'watje'). In 2005 keerde ik na 12 kilometer om, omdat ik vanwege de benauwende hitte niet meer vooruitkwam (inderdaad: een watje). Het resultaat: bij de uitslagen werd een 10-kilometertijd van 1:16:44 genoteerd. Mijn slechtste 10kilometertijd die ik (n)ooit gelopen heb ;-). Inmiddels is dit eitje wat harder en sneller geworden; een verbetering lag dan ook voor de hand. De eerste paar kilometer liep ik met Gert Jan samen, maar omdat we te snel liepen om tegelijkertijd ook nog een goed gesprek met elkaar te voeren, besloten we ieder in ons eigen tempo verder te lopen. Vanaf de 4e kilometer tot aan de finish liep ik in een redelijk constant tempo (tussen de 4'08" en 4'12" per km). Het was best warm en enigszins benauwd, maar ik liep erg lekker. Alleen de laatste kilometers verloor ik wat tempo (kilometertijden van 4'23"). Het lopen wordt met alle ervaring vreemd genoeg niet gemakkelijker! Ik moet nog net zo zwoegen als jaren geleden. Ook al loop ik nu met gemak sneller, toch kom ik net zo uitgeput over de finish als jaren geleden. Vlak voor de finish stond nog een fotograaf en ik ben benieuwd of de 'ontspannen blik' die ik fingeerde goed is vastgelegd, of dat we hier de lach van 'een boer met kiespijn' herkennen (of accurater: een loper met kuitpijn).
Date: Thu Jun 5 08:23:05 2008
text = Hee, dat ga ik ook eens doen: mijn kilometers van 2008 optellen. Ik heb een papieren logboek, ook handig :-) Maar in de buurt van de aantallen op dit blogje zal ik niet komen. En ik kan ook al niet zeggen dat ik tenminste veel meer bodypump, want dat doe jij ook :-) Groetjes, Joke.
Date: Tue Jun 3 23:30:29 2008
text = Leuk als je zoiets bijhoudt. Heb je tenminste reden voor een feestje. Gefeliciteerd. Ik had je beloofd het voor mezelf ook bij te houden, maar ja, niet gedaan, dus.. ook geen feestje. Wilma
Date: Tue Jun 3 21:09:53 2008
text = Mijlpaaltje: vanavond blijk ik tijdens de training mijn 1000e kilometer van dit jaar gelopen te hebben. Ik dacht die afstand vorige week al te kunnen bereiken, maar die week liep ik in totaal slechts 21 kilometer. Maar vanavond, terwijl ik al babbelend over parfums met Willemijn de extra grote lus naar het houten huisje liep, bereikte ik bij de Postbank deze mooie afstand. Dat was eigenlijk een mooie reden geweest voor uitbundige felicitaties... ;-), maar ik loop zo'n 40 kilometer achter op het loopgemiddelde van vorig jaar. Toch maar op naar de 2000! Nu nog 997 te gaan... // - eric
Date: Tue May 13 09:39:57 2008
text = Ik zie dat je er toch een flinke trainingsweek uitgeperst hebt, zo vlak voor Hoorn, mooi dat dat zo makkelijk ging. En ook dat we beide tijdens een traininsgloop een hert ontmoette, in sommige culturen een teken van aanstaande voorspoed! /Frank.
Date: Mon May 12 23:36:30 2008
text = Weer eens een heerlijke loopweek gehad. Met een totaal van ca. 73 rustig gelopen kilometers lijkt het mijn op één na actiefste trainingsweek van dit jaar. Dit weekeinde verbleef ik op een camping ten zuiden van mijn vroegere woonplaats Maastricht. Plekken waar ik vroeger uitsluitend al fietsend kwam, liep ik nu. Vreemd genoeg leek nu alles minder ver. En zo was het heel verleidelijk om vanuit de camping naar vroegere studentenhuizen toe te lopen. Nieuwe complexen van destijds, bleken nu verscholen tussen het vele groen van struiken en bomen. Bij mijn heuvelloop zondagochtend kruiste een volwassen hert mijn pad. Toen ik zachtjes verder liep om nog een glimp van het beest op te kunnen vangen, bleek het vlak bij de bosrand te zijn blijven staan. Heel bijzonder om even oog in oog met zo'n beest te kunnen staan. Later bleek dat die dag ook de marathon van Maastricht was: "Rustige paden, rustieke dorpjes, het hart van Maastricht, het kasteel van Eijsden en andere historische monumenten langs de Maas, dwars door het platte land." aldus de website. Misschien een idee voor volgend jaar... // - eric
Date: Tue May 6 09:11:27 2008
text = Hee Eric, ik begrijp dat je niet zoveel kilometers in de benen hebt als je zou willen voor de marathon van Hoorn die al over twee weken is. Misschien gewoon gaan voor de "ultralopers-aanpak"": een marathon lopen als training. En waar je voor traint, ach dat bepaal je later wel ;-) Groetjes, Joke.
Date: Thu Apr 24 14:00:31 2008
text = Leuk plan, succes ermee! Dit jaar heeft Hoorn een andere route, je gaat dit keer de andere kant op. Wel weer met keerpunt, dan kun je zien hoeveel lopers er vóór je en achter je lopen. Nu nog afwachten of het niet een hele warme dag is en of er veel wind staat. En het één kan het ander een beetje opheffen. Joke.
Date: Thu Apr 24 09:00:13 2008
text = Goed idee, Frank! Wel iets ambitieuzer dan ik aanvankelijk van plan was, maar we gaan voor de 3:45. // - e
Date: Wed Apr 23 21:27:00 2008
text = Eric, ik zie dat je ook naar Hoorn gaat. Ik heb net tijdens mijn trainingsloopje bedacht (voorzover het kan, denken en hardlopen) dat ik in Hoorn 3:45 wil proberen te halen, dat is 5:20 per km. Daar ga ik de komende maand voor trainen. Als we dat beide redden hebben we allebei een PR en hoef je toch niet zo gek hard te lopen. Alleen wel gek lang ;-). -Frank.
Date: Tue Apr 15 20:58:44 2008
text = Het op 1-na belangrijkste is dat je een nieuw PR hebt gelopen. Nog belangrijker is namelijk dat je alle ruimte hebt om een nieuw PR te lopen. Wat zou anders nog de reden zijn om je zo moe te maken. Dit is ook mijn argumentatie voor een leven na Parijs. Gr Eric
Date: Tue Apr 15 17:55:55 2008
text = Eric, het is je toch gelukt .... weer een nieuwe pr .... gefeliciteerd !!! /Ronald
Date: Tue Apr 15 02:13:27 2008
| Het is gelukt. Alweer een pr gelopen! En nu op de hele marathon! Dat pr was ook te verwachten, want alles begon al optimaal: een goede voorbereiding (650 trainingskilometers), veel lange duurlopen , een goede nachtrust, prachtig bewolkt weer, praktisch windstil en niet te warm en ga zo maar door... |
|
|
|
|
| Ik stond al vroeg in het startvak en passeerde na circa een minuut al de startstreep. Dus nauwelijks lopers die in de weg liepen. Op de businesslopers na die allemaal voorin mogen starten maar niet allemaal even goed voorbereid zijn; de eerste wandelaar kwam ik namelijk al tegen op het begin van de Erasmusbrug. Dat is dus na twee kilometer! Het weer was lekker fris. Voor mijn gevoel liep ik zo rustig mogelijk mijn geplande 5 minuten per kilometer. De eerste vijf kilometer liep ik in 25:34 (vanaf de start had ik door de drukte circa een halve minuut verloren), vervolgens een mooie vlakke 24:48 (4:58 p/km), 24:41 (4:56 p/km), 24:50 (4:58 p/km). Héél constant; zonder enige moeite. De geplande 3.30 lag gemakkelijk binnen bereik. Ik fantaseerde al over een kleine versnelling die ik vanaf de helft zou kunnen ondernemen. Wie weet wat voor droomtijd dat zou opleveren? |
|
|
| Donkere wolken hingen hier en daar boven het Rotterdamse loopparadijs, maar een voorspelde regenbui bleef uit. Hier en daar brak het zonnetje soms door. Tja: dat zonnetje. Ik verlangde meer naar een verfrissend buitje. Wanneer ik niet hardloop geniet ik van de zon, maar al hardlopend, vervloek ik dit verschijnsel. Net als alle voorgaande zonnige lopen, merkte ik al snel dat het invloed had op mijn prestatie. Het begon allemaal al wat meer moeite te kosten. Ineens hoorde ik op een volkomen onverwachte plek mijn naam roepen. Dat was Carin. Ze vertelde dat Gert Jan drie minuten voor me liep. Heel goed! Gert Jan die me ongemerkt voorbij was gegaan en daarom nog in de stimulerende veronderstelling was dat ik nog voor hèm liep! ;-). Hij pleegde dus een aanval op zijn toch al scherpe pr. En gelijk had hij! De weersomstandigheden waren immers voor de meeste lopers optimaal. |
|
|
| Het enige wat ik Carin vertelde was: "Wat is het warm!" Op het 25 kilometerpunt stond Anita met vrienden (Ellen en haar zoontje Hidde, samen met een oude vriend uit Maastricht: Peter). Door hun enthousiasme vergat ik even dat het al zwaarder begon te worden. De volgende vijf kilometer deed ik er dan ook bijna een minuut langer over: 25:39 (5:08 p/km). En dat terwijl ik het 30 kilometer punt nog niet eens voorbij was! De volgende vijf kilometer verloor ik alweer een minuut: 26:33 (5:19 p/km). Ik had dus 2:32 over 30 kilometer gedaan. En ik wist: het ergste komt nog, want de kramp waardoor ik een paar nachten eerder wakker was geworden voelde ik langzaam opkomen. Mijn kuiten waren langzaam aan het verstijven en ik begon steken in mijn zij te voelen. Maar een echte bikkel neemt zich voor om niet te gaan wandelen! Dus ik ook niet...! |
|
|
| Niet lang daarna kwamen de hazen voor 3.30 me voorbij. Het deerde me niet echt, want die eindtijd had ik al opgegeven. Dus ik probeerde niet eens aan te haken, mijn benen waren daarvoor te verstijfd en mijn wil daarvoor al te veel gebroken. De haas vertelde zijn medelopers dat een beetje pijn erbij hoorde en dat ze het niet op moesten geven. Ik vroeg me af of de kramp die mij juist op dàt moment verlamde, ook binnen de categorie 'een beetje pijn' hoorde, want ik werd genoodzaakt te gaan wandelen. En dat terwijl ik me zo had voorgenomen om niet te wandelen! En mocht het ondanks de pijn ècht niet meer kunnen, zou ik pas ná de 35 kilometer me even wat rust gunnen... Maar vlak na de 30 kilometer gebeurde precies hetzelfde als 3 jaar geleden: een eerste pijnscheut in mijn rechterhamstring forceerde me stil te staan en mijn been te strekken. Mijn kuiten voelden niet veel beter aan en ik wist zelfs dat de kans groot was dat ook de hazen van 3.45 me nog voorbij zouden lopen. Iemand uit het publiek raadde me nog aan: "Dribbelen: niet wandelen, want daardoor raak je verstijfd!" En dan sjokte ik weer een stukje. Totdat de hamstring zich weer strak trok. Even liep ik samen met een vrouw die voorheen ook dicht bij me in de buurt had gelopen. Samen rekenden we uit dat we al wandelend toch nog binnen de 4 uur binnen zouden komen. Ik was te moe om te me af te vragen waaraan dit gigantische verval zou kunnen liggen. Jasper vergeleek de grafiek later op de avond met het zinken van de Titanic. Inderdaad: mijn optimisme was bij aanvang niet minder. Al strompelend herkende ik onder de wandelaars steeds vaker hardlopers waarmee ik 20 kilometer eerder ook al samen opliep. Dat was een schrale troost. Het publiek was geweldig! "Wel hardlopend de finish over!", riep iemand me toe. "Ja hoor," zie ik, "maar dat bewaar ik voor de laatste 10 meter!" Ik wist dat er bij elk vijf-kilometerpunt een videocamera stond. IJdelheid zorgde ervoor dat ik juist op die plekken wel hardliep, maar zelfs dit gevoel voor decorum verloor ik geleidelijk aan. Op de video van het 35-kilometerpunt kun je me dan ook zien wandelen. Vanaf kilometer 31 tot en met de 41e kilometer heb ik wandelen met hardlopen af moeten wisselen. Het ene moment had ik daarbij pijn of kramp in mijn kuiten, het andere moment weer in mijn hamstrings. Deze pijnen werden afgewisseld met steken in mijn rechterzij, waardoor het toch een gevarieerde belevenis bleef. |
| Na 36 kilometer stond Anita. Ze zag dat ik nauwelijks meer vooruit kwam en spoorde me aan. Ze liep een eindje mee, waarop in het publiek ineens geroepen werd: "ZOEN-EUH! ZOEN-EUH!" Dat bleek de juiste aansporing, want daarna liep ik weer iets soepeler. De volgende kilometer liep ik weer, maar moest toch na een paar honderd meter weer strekken, vingers tussen de spieren, wandelen, e.d.. Iemand uit het publiek adviseerde om hard de vingers tussen je ribben te duwen, precies op de plek te slaan waar het pijn deed. Het mocht niet baten... |
|
|
| De laatste kilometer werd hoorde ik mijn naam weer roepen. Dat was Anita die links van me fietste en me over het voltallige publiek toeriep. Daarachter fietste Peter, met achterop een nòg enthousiastere Hidde! Nou, dan wil je wel weer lopen! Ik zwaaide terug en dat enthousiasme werkte blijkbaar ook op het publiek, dat me toejuichte. Ik kwam vrolijker de finish over dan ik me voorheen voelde: |
|
|
| Zo'n finish op de Coolsingel, zo dicht bij het publiek is geweldig! Toch anders dan zo'n finish in het Olympisch Stadion, waar de afstand tussen publiek en loper zoveel groter is. Vlak na de finish stond Opstelten de lopers een handje te geven. Er lagen bananen klaar en ook stond er een kraampje met sinaasappels. Aan de vrouw die de sinaasappels in partjes sneed vroeg ik hoeveel ze dacht dat ze al gevierendeeld had. Ze had geen idee, maar was wel al een uur bezig. "Dan zult u morgen wel spierpijn hebben", glimlachte ik haar ironisch toe. Van de organisatie kregen de vrouwen allemaal een allitererend rolbevestigende rode roos. Ik moest me tevreden stellen met een medaille waarop ik mijn eindtijd kan laten ingraveren: 3:57. Een verbetering van 2 minuten op mijn oude pr van 2 jaar geleden. En voor die 2 minuten verbetering heb ik slechts zo'n 4000 kilometer getraind! En daar doe je het tenslotte toch allemaal voor... ;-) |
| In 2006 liep ik namelijk Rotterdam in 3:59. Mijn snelste halve marathontijd was destijds 1:51. Nu is pr op de halve marathontijd 1:35. Dit verschil van ruim een kwartier hoopte ik vertaald te zien in een eindtijd rond de 3:30 (zelfs dacht ik in mijn vaak te optimistische buien daaronder te kunnen kruipen...). |
|
|
| Dus wat is er misgegaan? Dat was een goed onderwerp om 's avonds met een aantal wijze mannen en vrouwen te bespreken. Het meest voor de hand liggend is dat ik wellicht weer te snel van start ben gegaan, maar dat gevoel heb ik geen moment gehad. Of heb ik misschien mijn laatste 30 kilometerloop te laat en te snel gelopen? Of misschien had ik de Venloop te onverantwoord afgesloten? Was het ontbreken van demping in het versleten schoeisel de oorzaak van de kramp? Ik was in korte broek naar de Sport-Expo gegaan. Had ik voorafgaand aan de start dus misschien te lang in de kou gestaan? Allerlei mogelijke oorzaken. Misschien zit deze eindtijd er eenvoudigweg niet op... Want de onvoorspelbaarheid van de Marathon blijkt nu drie jaar later, nog net zo groot te zijn als voorheen! |
|
|
|
|
Date: Thu Apr 10 18:08:47 2008
text = Toch leuk om eens op te ruimen! Net kwam ik een atletiekdiploma tegen van de middelbare school (hoe verzinnen ze 't!). Als 14-jarige deed ik 0'15" over de 100 meter en liep bij de coopertest 2600 meter. Zou leuk zijn om de calculator daar eens op los te laten en te zien wat voor eindtijd dat op een marathon oplevert. Ik zal maar niet vermelden hoeveel centimeter deze adolescente sportieveling de kogel heeft weten weg te stoten, want dat maakt pijnlijk duidelijk waarom als hobby hardlopen werd gekozen en nooit een carrière als kogelstoter is nagestreefd ... ;-) // - eric
Date: Tue Apr 1 22:35:08 2008
text = Wat een ontzettend leuke foto's! En ook erg leuk van je om die arme achterhoeders extra te de-motiveren door er op het laatst zo langs te stuiven. Gelukkig stond er publiek langs de kant om die arme lopers weer op de rails te krijgen ;-) Ze zullen wel gedacht hebben dat je een wedstrijdloper was die óf te laat was vertrokken óf de verkeerde afslag had genomen en eindelijk weer op het rechte pad was gekomen. En die later weer van het rechte was afgeraakt: in beschonken toestand met een vreemde vrouw om je nek die "saad" (zaad?) in je oren stond te schreeuwen. Gekker moet het niet worden. Maar nog even over de foto's: het plezier straalt er vanaf. Inderdaad zouden de snellere lopers eens een keer met iemand in de achterhoede moeten meelopen, een loopevenement heeft dan een heel ander karakter. Hoewel de sfeer in Venlo waarschijnlijk nergens wordt geëvenaard als ik het zo lees. Groetjes, Joke.
Date: Tue Apr 1 12:39:19 2008
text = "Idderein huul vuul succes!" Dat stond op een spandoek boven het parcours van de Venloop. De Venloop die ondanks de Wildersfilm, toch nog door ging (voor de zekerheid was er namelijk een noodscenario opgesteld). Deze loop leek wel een carnavalsfeest, waarbij dan alleen de lopers hun doordeweekse kleding door een loopkostuum vervangen hadden. Maar dat maakte het plezier allerminst minder om!
Mijn voorbereiding was op zijn zachtst gezegd niet optimaal. Aanvankelijk was het namelijk helemaal niet de bedoeling aan deze loop deel te nemen. Als ik in Noord-Limburg ben, ga ik wel eens lopen met Anita's schoolvriendin Lean. Omdat zij aan de Venloop deelnam, zou ik deze keer in mijn eentje moeten lopen, ware het niet dat er op het allerlaatste moment en geheel onverwacht een startbewijs voor me klaarlag. Mijn suffe hoofd had slechts vijf minuten tijd om zich op de nieuwe situatie in te stellen. Gelukkig vergat ik spontaan dat er nog flink wat alcohol van de voorgaande avond in mijn benen zat. Snel graaide ik mijn loopkloffie bij elkaar; er van uit gaand dat het prachtig loopweer zou worden. Een klein uurtje later stond ik iets te optimistisch in korte broek en kort hemd (en uiteraard gekleed in een extra vuilniszak die ik volgens de laatste mode in mooie strakke lijnen had ingescheurd) in het laatste startvak; kletsnat van een regenbui, waarvan ik dacht dat dat de laatste zou zijn. Ik had me ingesteld op een eindtijd tussen de 2.00 en 2.15. We gingen weg op een strak schema van 6 minuten per kilometer. De verwachte eindtijd: 2.06. Overigens kan ik iedere snelle loper aanraden om er een keer ruim de tijd voor te nemen. Het lijkt wel dat hoe meer je achterin loopt, des te meer respect je van het publiek krijgt. Ik heb me waanzinnig geamuseerd. De eerste kilometers riep het publiek constant de namen van de bevallige loopsters voor me. En elke keer wanneer ze hun naam hoorden, keken ze glimlachend om en zwaaiden uitbundig terug. Ideaal voor een ontspannen loop, maar funest voor een mooie eindtijd. (zie onder)
Bijna het gehele parcours lang stond er ondanks de maar niet ophoudende regenbuien, uitbundig klappend publiek aan de kant. Op de helft stond familie en daar maakten we kort een praatje, namen een banaan om alvorens weer verder te lopen. Lean liep buitengewoon constant en finishte op 2.06. Ik had voorgenomen om de laatste 2 kilometer te versnellen. Bij de 19e kilometeraanduiding zette ik een versnelling in en 'eindsprinte' zo nog 4 minuten van de prognosetijd af. Het moet een idioot gezicht zijn geweest, want de veel lopers liepen op de laatste restjes van hun kunnen, en juist op zo'n moment komt er een te fanatieke loper voorbij die ze met een snelheidsverschil van 4 à 5 kilometer per uur voorbij spurt. Op 2.02.26 passeerde ik de eindstreep; mijn op één na rustigste eindtijd ooit.
Maar dit alles was slechts het voorspel tot datgene waarvoor de Venloop georganiseerd lijkt! Met de medaille om hun hals gaat het gros van de lopers naar een van de vele kroegen die Venlo rijk is. En die kroegen waren stampvol met zowel reeds beschonken publiek, als lopers die hard op weg waren in diezelfde toestand te geraken. Maar goed dat een van de bijkomend voordelen van overvolle kroegen is dat je niet om kunt vallen wanneer je te veel gedronken hebt. Ik probeerde me te herinneren wanneer de laatste keer was, dat ik me in zo'n kabaal en in zo'n drukte begeven had. In de tweede kroeg die we aandeden, mocht ik nog proeven van enkele naweeën van het Venlose carnaval. Een beschonken vrouw zag dat ik ongeveer de enige was die de tekst niet kende en hing zich behulpzaam om mijn hals, om me nog wat Venloos bij te brengen; 't sáat, 't sòht, záat. [Voor de geïnteresseerde: de eerste twee zijn varianten van 'zout' (één van de twee is Venloos voor zout, de andere is Maasbrees voor zout (een dorpje dat 10 kilometer verder ligt en waar Anita en Lean vandaan komen); en alleen de laatste spreekwijze (záat) was de toestand waarin de bovengenoemde vrouw zich in bevond en waarin ik me ook spoedig zou bevinden wanneer ik in dit tempo door zou blijven drinken.] Maar vreemd genoeg voelde ik me zelfs na ruim een dozijn 'op-één-na-laatste-biertjes' prima. Sterker nog: ik ging me steeds beter voelen... ;-). // - eric
Date: Sun Mar 23 11:59:14 2008
text = Het was pittig lopen vond ook ik Eric,vooral het rondje Eendrachtspolder, deels onbeschut kostte me energie. En gefeliciteerd dat je in deze omstandigheden jouw tempo hebt volgehouden. Ondanks de zwaartebvkon ik genieten van de knotwilgen die in de zon oranje takken hadden en de eerste lichtgroene waas op de struiken. De eerste 30 km gingen redelijk. Begonnen in het groepje van 6.15 per km na het eerste rondje Sloterplas overgestapt naar het groepje van 6.00 per km, mijn favoriete tempo. Dat ging goed tot 30 km, die ik binnen de 3 uur haalde. Daarom begonnen aannog 5 km, dat ging niet meer, de energie was op en na anderhalve km omgekeerd richting atletiekbaan, stukjes gelopen en gerend. Hete thee gedronken en wat gegeten om gesterkt in weer en wind naar huis te fietsen, ook dat ging moeizaam. Na een paar uur was ik pas weer warm en op krachten. Niettemin was ik voldaan en denk nog steeds aan Rotterdam als optie.
Date: Sat Mar 22 14:33:25 2008
text = Zojuist een trainingsloop gedaan in Sportpark Ookmeer. Mijn eerste loopje sinds de training van afgelopen dinsdag. Drie dagen niet gelopen. Zouden dat genoeg rustdagen zijn? Op Gert Jans aanraden liep ik vanochtend 5 min/km gedurende deze 30 kilometer. Dat wilde zeggen dat ik in een groep met lopers liep die de marathon allemaal ruim binnen de 3 uur 30 gaan lopen, de meesten binnen het groepje lopen zelfs binnen de drie uur. Zij liepen op trainingstempo en ik op wedstrijdtempo. Verschil moet er zijn, maar van mij mag dat verschil soms wel een beetje minder... ;-) Deze bikkels waren op de dertig kilometer dan ook beduidend fitter dan ik was en liepen nog de extra lus van 5 kilometer, waardoor hun totaal op 35 kilometer kwam. Hoewel de sneeuw uitbleef en het soms alleen maar regende of een beetje hagelde, was het toch de kou die me al na 25 kilometer parten ging spelen. Mijn wil was al gebroken en ik had zelfs niet de behoefte om de laatste ronde op de atletiekbaan nog te volbrengen. Ik voelde mijn kuiten gedurende de laatste kilometers verstijven en vreesde dat elk moment de kramp toe zou kunnen slaan. Mijn kilometerteller is dus op 29,5 kilometer blijven steken. Ik heb er 2 uur en 27 minuten over gedaan. Het lukt me dus om (bijna) 30 kilometer lang 12 kilometer per uur te lopen. Maar omdat ook nog eens 12 kilometer langer te doen? Ik weet nog niet of ik daar wel zo'n zin in heb... In de kantine heb ik me al volstoppend met van allerhande ongezonde voeding nog even gewacht op Jet, maar haar duurvermogen was op de 30 kilometer nog niet uitgeput. Volgens mij heeft zij de volledige 35 kilometer gelopen. Dus ik verwacht dat zij zich fit genoeg voelt om de Hele van Rotterdam alweer fluitend uit te lopen... // - eric
Date: Wed Mar 19 11:58:37 2008
text = Eric, Je zult ongetwijfeld de drie R's kennen: reinheid, rust en regelmaat. Met de reinheid zit het zo te lezen met daags driemaal douchen wel goed, met de regelmaat zal het ook wel goed zitten, maar over de "r" van rust maak ik mij enigszins zorgen, want ik zag dat je dit blogje pas na één uur in de nacht hebt geplaatst. Maar misschien ben je nog wel hyper geweest na zo'n dag fanatiek lopen. // Jeep
Date: Wed Mar 19 01:10:05 2008
text = Tja, Jasper: "Loop naar de maan!" Nooit gedacht dat ik zo laat nog in een nieuwe betekenislaag van dit zinnetje door zou dringen... ;-) // - e
Date: Tue Mar 18 22:46:27 2008
text = Op het weerblogje kan je altijd even naar de maan kijken ter inspiratie.... --Jasper.
Date: Tue Mar 18 22:05:25 2008
text = Vorige week had ik veel te weinig gelopen. Met name de lange duurloop van 30 kilometer had ik niet in mijn drukke werkweek in kunnen plannen. Nu wordt het ontraden om trainingen die verloren zijn gegaan alsnog in te halen, maar mijn benen (die minstens net zo eigenwijs zijn als mijn geest) hadden behoefte aan wat extra beweging. Dus vertrok ik vanochtend samen met Joke richting Overveen om daar 20 kilometer door de duinen te lopen. We liepen lekker rustig over de prachtige hellingen en brachten al babbelend zo'n twee en een half uur in dit duinenparadijs door. Weer thuis aangekomen was het tijd voor een stevige lunch; uiteraard na een verfrissende douche (de tweede van die dag, want de eerste koude douche 's ochtends heb ik altijd nodig om wakker te worden). Om vijf voor zeven was het weer tijd om naar Big Ali te lopen om nog wat snelheidstraining te doen. Door een extra lus heb ik tijdens en na de training van Joke bijna 11 kilometer gelopen (en daarmee denk ik wel recht te hebben op een welverdiende derde douche...). Dat bracht de eindstand van vandaag uiteindelijk op een mooie 31 kilometer. Dat lijkt me een goed begin voor een trainingsweek waarin ik zo'n 80 kilometer zal moeten lopen... // - eric
Date: Mon Mar 17 11:19:30 2008
text = Wat een mooie prestaties en activiteiten dit weekend! Een explosie aan 10-kilometerlopers, het 67-kilometerweekrecord van Carin (want ik mag hopen dat het nóg geen weekendrecord is...), weer eens een pr van Gert Jan (houdt het dan nooit op?), de modderloop van Sheila (wie had daar geen getuige van willen zijn?) en twee onverwachte marathondebutanten (zondagochtendlopers die drie maanden later dan gewoon een marathon lopen; heel knap!). Daar steek ik met mijn 8 kilometertjes van dit weekeind weer eens schraal tegenaf. Zelfs mijn weekgemiddelde is deze week slechts 31kilometer. Zo haal ik die maan nooit! ;-). // - eric
Date: Sat Mar 15 10:02:21 2008
text = O sorry. "J" kan heel veel namen beslaan binnen de hardloopgroep. Ik bedoelde dat het me gezond lijkt dat je dat 'kant en klaar' van internet haalt in plaats van het zelf allemaal loopt te berekenen. Mooie getallen en prestaties trouwens Eric! Groetjes: Jolein :-)
Date: Sat Mar 15 09:56:40 2008
text = Gelukkig. J.
Date: Fri Mar 14 22:56:07 2008
text = Haha Frank, ik heb nog slechts 36226 kilometer te gaan en dat komt inderdaad precies met jouw berekening overeen. Mijn excell-bestandje geeft aan dat ik op 9,6% van de omtrek zit (3848 km). Maar het leukste is dat ik nu ook precies (!) 1,00% van de afstand tot de maan heb gelopen. Dat duurt nog slechts 170 jaar, dus ik denk dat ik dàt stokje over 40 jaar aan de volgende generatie doorgeef... ;-) Ook al ziet men er mij misschien terecht voor aan om zulke idiote dingen te berekenen; deze berekeningen zitten bijna 'kant-en-klaar' in het logboek dat ik ooit eens van internet plukte. // - eric
Date: Fri Mar 14 15:32:15 2008
text = Hoi Eric, ik ben vandaag ook aan mijn marathonschema begonnen (Hoorn) met een zonnig duurloopje van 2 uur en dan malen allerlei loopgetallen als vanzelf door je hoofd, je kent dat wel. Bij mij kwam er uit dat als jij 50 km per week blijft lopen het slechts 16 jaar duurt voordat je de volledige omtrek van de aarde al hardlopend hebt geëvenaard. Mooi he! Frank.
Date: Thu Mar 13 22:40:13 2008
text = Ik was even verbaasd toen je over de brug met Jasper en Gert Jan meeliep, maar toen begreep ik het al: een extra lusje voor weer een mijlpaal! Het klinkt bijna onmogelijk, zoveel kilometers in zo'n korte tijd. Gefeliciteerd! Groetjes, Joke.
Date: Thu Mar 13 20:52:31 2008
text = De 500 kilometerstand werd vanavond (inderdaad Ingrid: door een extra lus over het Prinseneiland) nipt gepasseerd. Voorlopig een mooi weekgemiddelde van 48 kilometer, maar deze week is gelukkig nog niet om... ;-) // - eric
Date: Sun Mar 2 18:49:15 2008
text = Het is eigenlijk nooit genoeg ;-) Wel een mooie timing van Anita, om nu net vandaag een rondje te willen lopen, en dan met jou. Volgende keer lijkt me 13 april om 18.00 uur een hele goede gelegenheid, dan kun je ruimschoots weer terug zijn van je rotterdammarathon en gedoucht en wel klaar staan voor 2 rondjes volkstuinen met Anita :-) En laatst maar niet minst: gefeliciteerd met je mooie weektotaal. Koel! Groetjes, Joke.
Date: Sun Mar 2 18:02:18 2008
text = En de retorische vraag zonder vraagteken waarmee ik mijn vorige berichtje besloot, kan nu toch nog beantwoord worden, want zojuist vroeg Anita me of ik haar wilde begeleiden met hardlopen. Daar zei ik natuurlijk geen nee tegen. Na een dag repetities had ze behoefte aan beweging en buitenlucht, maar wilde omdat ze al lang niet meer gelopen had, een korte rustige afstand lopen. Dat werd een rondje park van 3 kilometer. Dat mag ik nu dus bij mijn weektotaal tellen en dat maakt de uitdaging voor mijn volgende WR weer wat groter. // - e
Date: Sun Mar 2 15:41:57 2008
text = Tja Joke, zou mijn streven gelukt zijn? Geïnspireerd door het WR van Frank, wilde ik namelijk ook wel eens een WR (niet wereldrecord, maar weekendrecord) lopen. Als gemiddelde loper moet je je eigen records en je eigen uitdagingen creëren; die 10 kilometer binnen het half uur zit er immers toch niet op! Mijn weekendrecord staat op slechts 43 kilometer, maar dat zal over een tijdje ook wel verbroken worden. In de lijn van Frank verzon ik een nieuw WR; geen weekendrecord, maar een eenvoudig weekrecord dat tot op heden op 77 kilometer stond.
Maar hoe komt een loper op het idee? Het leek er even op dat mijn streven om dit jaar minstens net zoveel kilometers te lopen als vorig jaar al in de tweede maand zou falen. Dus toen ik zag dat het maandgemiddelde van februari ònder dat van vorig jaar terecht dreigde te komen, moesten er loopmaatregelen getroffen worden, want je kunt jezelf natuurlijk niet meer recht in de ogen kijken, wanneer je zelfs in een schrikkelmaand onder het gemiddelde van vorig jaar terecht komt. Omdat ik begin deze maand minder gelopen had, noopte mij dit tot drastische, doch hopelijk verantwoorde maatregelen. Door een extra lus naar de training, een herstelloop en een week met 6 loopjes, zou ik boven het maandgemiddelde van vorig jaar (179 km) terecht kunnen komen. Dat doel werd vrijdag de 29e, dus net op tijd bereikt: in februari 2008 liep ik totaal 185 kilometer. Dit opende echter ook de poort tot een maximale weekafstand; een verleiding die natuurlijk moeilijk was te weerstaan. En zoals William Blake al zei: "you never know what is enough unless you know what is more than enough", een devies dat perfect op een excessieve loper aansluit (en die dientengevolge soms met blessures kampt). Zeker. Dit in combinatie met een getallentik en kilometerfetisjisme ondermijnt elk zinnig trainingsverloop; een gebrek aan trainingsdiscipline dat het lopen echter wel uitdagender en dus leuker maakt. Dus besloot ik Blakes' "road of excess that leads to the palace of wisdom" te volgen. Maar welke wijsheid? De ontdekking wat genoeg is? Of wat te veel is?
Vanochtend kwam ik bij Big Ali aan voor de traditionele zondagochtendloop. Joke had zich afgemeld en alleen Ingrid en Pieter waren daar. We liepen de route aanvankelijk zoals deze was aangekondigd, maar Pieter heeft veel avontuurlijke varianten over zompige natuurpaden in zijn hoofd. Voordat we in Halfweg aankwamen moesten we hierdoor twee keer via een smal bruggetje (beter gezegd een plank van ca. 10 à 15 centimeter) over een brede sloot. Vervolgens liepen we nog door het recreatiegebied Spaarnwoude. Maar het was een leuke tocht in voortreffelijk weer. In totaal bereikten we met deze meanderende tocht over grote stukken onverharde en dus vermoeiende paden, een afstand van 'slechts' 25 kilometer, maar die veel zwaarder aanvoelde dan de 36 kilometer van vorige week. Ondanks deze inspanning bleef de hartslag zo laag, dat ik nog steeds denk dat mijn horloge stuk is. Toen ik thuis kwam heb ik de gegevens in mijn logboek genoteerd. Automatisch wordt dan de snelheid, totale afstand e.d. voor me uitgerekend. En het streven is gelukt: voor het eerst een weektotaal van 83 kilometer. Een nieuw WR, dus. En om dan ook maar met Blake te besluiten: "Enough! or Too much." // - e
Date: Sun Mar 2 13:52:24 2008
text = Hoi Eric, ik ben benieuwd: hoeveel kilometers heb je gelopen deze week? Groetjes, Joke.