- - www.loopje.nl - -

Raimond's Blogje


lopers/Raimond


Het Blogje van Raimond

Nieuw bericht toevoegen {gesloten}
( Het laatste bericht staat bovenaan )

Date: Sun Nov 4 17:38:16 2012

text = New york , nov 2012 Lieve Raimond Alweer een gedicht, maar eindelijk een eind in zicht. Als ik dit schrijf , moet je de marathon nog lopen. Maar ik begin er maar al een gedicht aan vast te knopen. Je wou met peter samen gaan zweten, maar daar is in Oktober niets van gebleken. De zus van pe kreeg in dat weekend een ring, dus voor jullie geen bling bling. Daarna ben je een beetje begonnen met kleine rondjes rennen, maar die calorieën wouden niet verbrennen. Je kreeg ook heel erg last van je rug , en dat kwam niet door een mug. De masseur kwam er aan te pas, en jij vergat waarom je daar was. Je wilde die marathon in New york nog heel graag doen , omdat het kosten ook heel veel poen. Annuleren was niet meer te regelen, en nog die storm erbij , kwam het helemaal verregenen. Maar je liet de moed niet zakken en ging gewoon je tas in pakken. Je sms te mij je nummer , zodat ik je weer kan volgen ,op die zondag morgen. Dat zal ik vast en zeker doen, dat kost mij niet zoveel poen. Pap en harold zal ik weer op de hoogte houden, wat je standen zijn en of je het vol zult houden. Het geeft voor ons niet, hoe je het doet, en jij zegt zelf , ik doet het niet, omdat het moet. Je gaat deze marathon voor de laatste keer, en dan daarna nooit meer. Misschien alleen een halve of wat meters , ieder geval geen 42 kilometers. Of je het gaat uitlopen , weet je zelf nog niet, dat ligt aan je rug en aan de Brooklyn brug. We zullen het zien wat je ervan gaat maken. En wij zullen in die tussen tijd de vlaai laten smaken. Nu kwam het journaal op tv , Het regende in New York nog te veel. Vanmorgen hebben wij het zelf vernomen, de marathon is naar de kloten. Je baalt als een stekker, maar de New yorkers moeten nu eerst hard werken. Dat is ook alle begrip, natuurgeweld noemen ze dit. Voor diegene die daar wou gaan rennen , is dit even wennen. Geen medaillon om je nek, maar je zit vast in de drek. Ik hoop mijn lieve broer, kom goed naar huis. En ik volg het nieuws gewoon via de buis. Dit zal nog lang aan je knagen, maar denk eraan mijn broer, je kunt het nog altijd napraten.. Lieve knuffel van je zusje.xxx


{hier heen verplaatst vanaf blogje Wilma: } Date: Sun Oct 16 18:40:59 2011

text = Gedicht voor Raimond , van zijn zusje klasse kerel


Date: Sun Oct 16 18:40:07 2011

text = 16-10-11 Marathon Amsterdam is inzicht. Vandaar weer een gedicht. Nog maar 1 nacht te gaan, en dan ga je weer af als een Banaan. Om 9.30 zal de start beginnen , en eens kijken wie gaat winnen. Met je nummer op je rug . kun je dan niet meer terug. Het weer laat je niet in de steek, want het wordt deze keer echt niet heet. Ik als zus , leef weer met je mee, dit treft mij tot aan mijn dikke teen. Telkens sta ik weer versteld, hoe jij na een marathon snel hersteld. Ik vroeg voor wie ga je de marathon lopen. Je zei ; voor Marco … Die hou ik voor mijn ogen. Als ik het zwaar krijg in dit gevecht, denk ik aan hem, hij wijst mij de weg. Met deze gedachten ga ik als zus nu slapen, want ik ben aan het gapen. En, wacht dan rustig af , wanneer dat telefoontje klinken mag. De morgen is aangebroken , ik kijk op de klok , maar je bent al gevlogen. Ik volg je op tv, maar zie je niet met je dunne @#$%^. Het pacour was deze keer erg plat, geen heuvels dat kwam goed van pas. Via sms krijg ik je tijden door , ik mail pap en harold dat steeds door. Ik kan haast niet wachten, zul je binnen zijn om half 2, wat hun verwachten. Eens kijken of dat zo is. Of hebben zij zich vergist. Mij kan de tijden niks schelen, alleen dat je goed aan komt , zal mijn wonden helen. Dadelijk ga je door het Amsterdamse stadion, nog een dik half uur dat je daar door heen komt. Je gaat heel erg goed,de tijden vliegen ons tegemoet. Je hebt blijkbaar nog heel veel kracht , nu op naar de laatste loodjes met man en macht. Ik kan haast niet wachten, mijn emoties hou ik vast met al mijn krachten. Tjezus wat kan een half uur lang duren, maar voor jouw lijkt het vast uren. Met dit gevoel leef ik met je mee, ieder minuut van top tot teen. Er komt weer een sms , 40 km , je doet zo je best. Nog even volhouden , mijn lieve broer. Ik vind het zo wie zo, zo ontzettend stoer. Pap laat mij inmiddels weten, dat hij het superrrrrrr vind met al jouw zweten. Harold rekent ook al uit, Geen Nederlands record, maar wat maakt ons dat uit. Nu ,denk ik dat je het stadion binnen komt, het duurt nu echt niet meer lang, en dan plak ik het gedicht achter het behang. JA, eindelijk het laatste sms , je bent binnen …wat moeten wij zonder jouw beginnen. 4.07 is wat je hebt gehaald, ik denk dat je baalt. Maar hoe dan ook , hoe je het ziet, dit vergeten wij niet. Ga nu maar lekker genieten van de zon en van je wel verdiende ,AMSTERDAMSE MEDAILLON . DIKKE KUS van je ZUS
Date: Thu Sep 8 00:53:15 2011

text = {hier heen verplaatst vanaf het hoofdblog: } Date: Wed Sep 7 14:13:15 2011 text = Voor Raimond.... Je had nog zo gezegd, nooit meer. Nooit meer , word nog 1 keer. Je begon weer met trainen, in het vondelpark . En je hebt weer menig uurtjes aan je gewerkt .Dat maakt je nu zo sterk. Je gaat nu heel gericht en met goeie moed , Stockholm tegemoet. Je vliegtuig vertrok al heel vroeg , en je was nog zo moe. Maar eenmaal aangekomen, bij het hotel, wees je de mooie receptioniste de weg. De weg om even bij te komen , en van wat er nog moet komen. We zullen je volgen via internet en dat doen wij ook zeker wel. Ik weet nog goed , toen je zei ; Ik doe dit nooit meer. Nooit meer word nog 1 keer. xxxx je zus


Date: Thu Sep 8 00:51:52 2011

text = {hierheen verplaatst vanaf het hoofdblog:} Date: Wed Sep 7 14:10:15 2011 text = Voor raimond ............... Je belde mij op, je was weer kapot. Ik hoorde aan je stem , dat je was teleurgesteld en niet wel. Ik moest je de tijd door geven, maar jij vond het niet top. Je wou zo graag , deze ene keer. Onder de 4 uur komen, maar het was er niet van gekomen. Na 33 km kwam je ten val. Hard op je rug, maar je was niet van stug. Heel langzaam kwam je weer op gang, maar je was al bang. Bang dat door die val, je record niet zou halen en dat was balen. Tegen de 35 km , kwamen de steken in je zij weer opzetten. Maar je liet je er niet door verpletten. De bovenbenen kwamen ook aan te pas, krampen werden je tot last. Maar toen je het stadion binnen kwam, duurde het echt niet meer lang. Nam je al je moed nog eens samen, en juichen duizenden mensen dat je het wel zou halen. Je heb jouw streven niet gehaald , maar voor ons heb je echt niet gefaald. 4.07 uur ,dat is iets waar je trots op mag zijn, en ons maak je daar mee reuze blij. Je wou voor die 3.45 uur gaan, maar dat doe je volgende keer met peter , die gaat dan ook mee voor de kilometers. Samen gaan jullie 2012 onveilig maken. Om de marathon in Eindhoven te halen. Ik kon mijn oren niet geloven, o.k vooruit dan voor die ene keer. Maar, nu mijn lieve broer, ben je met de Stockholm medaillon weer heel stoer. En ligt je tevreden in het bedje te zweven. Dikke kus en pluim van je zus


Date: Fri Jul 29 17:34:40 2011

text = Hoi Peter, top dat je het gaat proberen. Mooie uitdaging. Ik ga me deze keer niet wagen aan een voorspelling :-) Ik blijk nogal ambitieus te zijn hoewel ik wel elke keer een PR liep... Nu tot circa 4.07 uur. Ik wil wel inderdaad onder de 4 uur gaan lopen. Maar hoeveel dat laat ik open. Ik ga vanaf 1 augustus de trainingen hervatten. Op dit moment geniet ik van vakantie en doe ik lekker niks, althans niet hardlopen. Het is in Turkije circa 36 graden :)))) Als ik je goed begrijp dan hoef ik tijdens amsterdam alleen maar achter je te blijven hangen en dan loop ik vanzelf onder de 4 uur :))) Ps ik kom zeker een keer weer meelopen tijdens de bekende zondagen. Tot dan! Groetjes, Raimond.


Date: Fri Jul 29 16:05:49 2011

text = Hé Raimond, wat is je streeftijd voor de Hele Marathon van A'dam? Ik wil binnen de 4 uur eindigen op m'n eerste marathon ooit. Misschien (té) ambitieus, maar te doen denk ik. Zondag 16.00 uur is tegenwoordig (of nog steeds) de 'centrale training voor de duurlopers' (o.a. Bob, Steven, Peter W.), als er geen trainingsloop van Phanos is wat mij betreft! Kom ook eens langs, kan ik van je expertise leren! Groeten; Peter Wesche


Date: Sun May 29 21:52:10 2011

text = Raimond, nog gefeliciteerd met je nieuwe PR en vooral met je tevreden gevoel over je gelopen marathon. Wees maar blij dat je die snelle tijd die je in gedachten had niet gehaald hebt want dan had je de volgende marathon nog sneller moeten lopen. Nu kan je relaxed naar de Amsterdam marathon toeleven en die wordt een topper dat kan niet anders want hij is echt vlak. Spoedig herstel en tot ziens, gr. Magda


Date: Sun May 29 16:10:18 2011

text = Respect voor jouw marathon Raimond! Neem de tijd voor je herstel, ben benieuwd naar je volgende plan. Groetjes, Jolein


Date: Sun May 29 12:30:46 2011

text = Ik had het niet beter kunen zeggen, eric. Ik heb al eerder gezegd dat ik veel beter loop in trainingen dan in wedstrijden. Dat moet eens onderzocht worden :-) Nu raad eens waar ik me net voor ingeschreven heb : Amsterdam here I come :-) :-) Trainen maar weer... // - raimond. (ps wilma tsja ik denk ik hardlopen wel best leuk vind :)) )


Date: Sun May 29 11:31:40 2011

text = Ha Raimond, allereerst proficiat dat je mentaal heel bent gebleven, niet op hebt gegeven en de zware storm hebt doorstaan. Lees net een uitspraak van Bo Bennett: ''Een droom wordt een doel wanneer aktie wordt ondernomen om het te realiseren'' Nou, die akties heb je zeker ondernomen en door het doel bij te stellen heb je deze ook bereikt. Dus mag je dik tevreden zijn. Goede reis terug en tot in het Westerpark, Wilma


Date: Sun May 29 11:31:11 2011

text = Gefeliciteerd met je pr! En onder die 4 uur komt ook nog wel, want marathonlopers zijn doorzetters. De wens om magische grenzen te beslechten is een mooi streven, maar de marathon blijft een onvoorspelbare afstand omdat er factoren als heuvels, warm weer of een ordinaire day-off mee kunnen gaan spelen. Vaak het is trainen voor de marathon daarom leuker dan het lopen van de marathon zelf. En na een maandje relatieve rust kun en wil jij weer gaan trainen voor de volgende marathon. Bijvoorbeeld voor een marathon met een vlak parcours: Amsterdam ;-) // - eric


Date: Sun May 29 11:19:09 2011

text = Hi Raimond, complimenten hoor, een PR op de marathon is altijd een prestatie, ook al is het nog niet het PR wat je voor ogen had, dat laat dan ook nog wat te wensen over voor het volgende parcours! Goede uitloop en terugreis! /Frank.


Date: Sun May 29 10:26:25 2011

text = Gefeliciteerd Raimond met je PR, weer 2 min eraf!/Bob


Date: Sat May 28 19:05:46 2011

text = Ja Westerparkers... zo poeh. Dat was me effe een marathon. 4.07 (PR) is mijn eindtijd, verre van mijn doel en toch ben ik deze keer tevreden. Het was heel zwaar (zwaarder dan NY). Ik dacht vooraf een redelijk vlak parcours. Daar kwam ik bedrogen uit. Volgende keer beter kijken :-) Ook nu na 25 km krampen in mijn bovenbenen (het is toch wat he). Maar deze keer ging ik vanzelf terug in tempo. Daarna ben ik zo goed en zo kwaad mogelijk blijven lopen. Ik wilde gewoon uitlopen; kwestie van je doel bijstellen als het niet beter loopt deze dag. Tot de helft ging het best aardig maar ik moest daar hard voor werken. Ik ben blij dat ik deze heb uitgelopen :-) Ook hier leer je van. Groetjes, Raimond.


Date: Sat May 28 15:29:31 2011

text = Zet hem op Raimond, Groet Bob


Date: Sat May 28 13:21:01 2011

text = ben zo trots... in wat je doet ... wat een prestatie steeds ben ook zo blij dat marco zo af en toe eens om het hoekje komt kijken of je niet te ver van/door het lintje je gaat. maar x op x heb je de medaille weer. ik deed het je niet na.. dikke duim en pluim xxxxxxxxx van je zusje


Date: Thu May 26 10:34:03 2011

text = Dank vast voor alle support. Ik ben inmiddels in Stockholm in het hotel. Dat ligt circa 1.5 - 2km van het olympisch stadion waar de start en finish zal zijn. Het weer is nu overwegend zonnig. Ik ga in de middag mijn startnummer ophalen bij het olympisch stadion. Groetjes, Raimond.


Date: Wed May 25 19:43:10 2011

text = Raimond, heel veel succes en loopplezier in Stockholm. Hopelijk gaat nu echt alles naar wens na zo'n serieuze voorbereiding. Geniet ervan. Gr. Magda


Date: Tue May 24 16:45:03 2011

text = Nou, dat klinkt goed! Veel succes en vooral ook lekker lopen, daar in Stockholm. Evelyn


Date: Tue May 24 10:06:17 2011

text = Dank voor de support! :-) Ps voorspelling op dit moment is max. 16 graden, bewolkt en kans op regen... :-) Groetje, Raimond.


Date: Mon May 23 22:13:48 2011

text = Raimond, hoe je race ook zal verlopen, aan je voorbereiding zal het niet liggen. Je hebt een prachtige voorbeschouwing geschreven. Als je nu precies doet wat je van plan bent, dan hoef je alleen maar te knippen en plakken. Nee, hoor, grapje, ik hoop voor je op niet te warm weer en vooral op een tocht waar je van gaat genieten. Want lekker lopen en toch binnen een tijd waar je tevreden over bent, is toch een droomcombinatie? Zet 'm op, ik zit helaas niet op de tribune bij de finish om een foto van je te maken. Maar zal je wel opspeuren in de uitslagenlijst. En jij kunt me nu echt niet meer wijsmaken dat je hardlopen niet leuk vindt, de passie straalt van het papier af! Wilma


Date: Mon May 23 21:43:09 2011

text = Hoi Raymond, ik heb twee scenario's in mijn hoofd: 1. De perfecte race: je zal uitkomen op een strakke 3u38 in een vlakke race, euforie!!!! 2. Een heroïsche positieve split waarin een tijd van 4u30, en zelfs een 4u40 haalbaar zou minnen zijn. Ik gun je beide scenario's van harte! Van beide zul je een beter en vooral ook gelukkiger mens worden! Heel veel plezier in Zweden!!! Jeroen


Date: Mon May 23 18:00:34 2011

text = Heel veel succes en hopen op goed (lees: niet te warm) weer! Groetjes, Jolein


Date: Mon May 23 14:24:27 2011

text = Veel plezier in Stockholm, Raimond. Je voorbereiding ziet er prima uit. En heerlijk om de cijfers te lezen! Ik zie dat je de marathon af gaat leggen in je gemiddelde trainingstempo. Hier een link die je misschien wel interesseert: http://www.mcmillanrunning.com/mcmillanrunningcalculator.htm. Niet alleen wordt een mogelijke eindtijd vanuit vorig wedstrijdresultaat berekend, maar ook staan er de daaraan gerelateerde trainingssnelheden. // - eric


Date: Sun May 22 19:23:08 2011

Stockholm (soon!)...

28 mei a.s. om 11.30 is de start van de Stockholm Marathon. Dat is een zaterdag. Mijn eerste marathon op een zaterdag. Ik mag wel zeggen dat ik flink getraind heb. In ieder geval meer dan mijn voorgaande marathons (die min of meer succesvol waren) :-) Voor de cijfersfreaks onder ons:

Tellend vanaf 1 januari 2011: 1.111 kilometer verdeeld over 62 trainingen op 142 dagen. Totale trainingsduur ruim 98 uur. Gemiddelde snelheid 11.3km. Met dank aan de Garmin die dat allemaal perfekt voor je bijhoudt:-) In februari was mijn training lichtjes onderbroken door een kleine blessure aan de linker achillespees. Hoewel een niet zeer ernstige blessure betekent dat toch een week of 4 (veel) minder trainen dan je zou willen. Hoe zagen de trainingen eruit:

- 7 trainingen met 29+ km: snelste in 2.35 uur (5.11 gem/km). - 10 trainingen met 21 - 25km (snelste 24.5km in 2.03; 5.02 min/km) - 11 trainingen met 18 - 21 km (snelste 18.53 km; gem. 4.52 min/km) - Overige trainingen varieren van 7 km tot 18km. Hierbij horen ook de trainingen op dinsdag. Deze zijn zo rond de 11 - 14 km met heen en teruglopen.

Ik ben positief over de bijdrage van de dinsdagtrainingen omdat je de snelheid meeneemt in je duurlopen. Start ik wat sneller dan loop ik ook sneller in de duurloop. Het is bijna onmogelijk om veel sneller te gaan lopen als je eenmaal wat langzamer gestart bent. Tenminste dat is mijn ervaring. Wat moet dit alles nu opleveren? Dat zullen we zien...:-)

In ieder geval is het plan om de eerste 30km te starten met een tempo van 5.20 min/km. Daarna dit tempo in ieder geval vast te houden of in de buurt te blijven:-) Als dat lukt is de geplande eindtijd : 3.45 uur. Uiteraard maak ik het gebruikelijke voorbehoud: het weer :-) Eerdere ervaringen en vele tests wijzen uit dat ik teveel vocht verlies bij hogere temperaturen en langere duurlopen. Volgens de kenners is daar 1) weinig aan te doen en 2) weinig aan te doen. Bij 1) bedoel ik je kunt het niet trainen en bij 2) bedoel ik je kan niet onbeperkt vocht toevoegen bij verlies van vocht. Daar zitten maxima aan verbonden en die heb ik inmiddels al een keer ervaren (Berlijn 2009). Een en ander is voor een deel gewoon genetisch verklaard. Pech voor mij dus als het warm is.

Uiteraard heb ik wel een drinkstrategie ontwikkeld om de effecten te beperken en daar veel mee getraind. O.a. het toevoegen aan de drank van (veel) zout heeft positieve effecten. Voor het eerste deel van de race zal ik voldoende eigen drank meenemen en daarna dit ook bijvullen tijdens een (korte) geplande stop. Uit al je lopen leer je steeds weer bij wat goed voor je is en wat juist niet goed voor je is. Eten tijdens de race heeft negatieve effecten en zal ik dus achterwege laten. Dit alles is natuurlijk persoonsgebonden. Het is zelf ervaren en oefenen en zien en analyseren wat het beste bij jou werkt. Garantie voor succes is dit alles ook niet. Dat heet dan plezier en vorm van de dag :-)

De marathon van Stockholm is te volgen via www.universalsports.com en via de website : www.stockholmmarathon.se. Groetjes, Raimond.


Date: Thu May 5 16:19:05 2011

text = Nou ben blij dat je weer in je huisje kan komen :-) Graag gedaan! // - raimond.


Date: Tue May 3 21:59:40 2011

text = Hoi Raimond, even op deze manier laten weten dat de vriend van mijn vriendin (vanuit Zuid) met de auto mijn reservesleutel is komen brengen. Fijn inderdaad dat ik hun nummer uit mijn hoofd wist (nog van vóór het mobiele tijdperk ken ik hen al) en vooral dat ik bij jou even kon bellen! Succes met de laatste voorbereidingen van je marathon, groetjes, Jolein


Date: Sun Apr 24 08:49:44 2011

text = Vandaag in alle vroegte getraind. Lange duurloop. Het ging erg goed. Weer een pr op de 30km. Liefst 6 sec. per km sneller dan vorige week. Nieuwe pr is nu 2.35.52 (5.11 min/km). // - raimond.


Date: Wed Apr 20 09:40:56 2011

text = Deze week gaat de teller naar circa 80km in de week (mijn maximum). De snelheidstraining op dinsdag of donderdag (circa 12km). Twee snellere duurlopen van 20km (tempo net onder de 5 min/km) en de lange duurloop van 30km (totale tijd circa 2.40 uur). Dat doe ik 2 weken achter elkaar. Dan begint inderdaad alweer de fase van tapering (afbouwen van de kilometers). Langzaam terug naar circa 30km in de week. Warmte is een gruwel voor mij als ik hardloop. En deze week wordt het warm. Heerlijk weer om lekker te relaxen in het park maar niet om hard te lopen. Daarom liep ik vanochtend vroeg in de ochtend; heerlijk. 20 km met een strak tempo. Tsja wat is mijn streeftijd voor Stockholm. Dat is een goeie vraag. Mijn ervaring leert dat ik in trainingen harder loop dan in wedstrijden :-) Zal ik net doen alsof het een training is... Ik denk niet dat het reeel is deze trainingstijden ook in de wedstrijd te lopen. Dat zou inderdaad 3.43 uur betekenen. Let wel mijn PR is 4.09 uur. Ik heb wel de 3.45 uur in gedachten. Maar dan moet het wel meezitten (het weer!). Ik ga deze komende weken nog hard aan de bak en dan moet het goed zijn. Toch weer spannend he! // - raimond.


Date: Mon Apr 18 00:08:52 2011

text = Goed Raymond, om snelheid en duur af te wisselen. Dat voorkomt dat je langere afstanden straks alleen nog maar in (voor jou tè) langzaam tempo kunt lopen. Wanneer je 5.17 42,2 km lang vol kunt houden loop je een mooie 3.43. Is dat ook je streeftijd? Nog een paar weken flink trainen en je mag (euh: moet) alweer afbouwen. En omdat je wellicht steeds meer zin in het lopen hebt gekregen, is die periode van afbouwen nog de meest moeilijke fase... // - eric


Date: Sun Apr 17 23:25:47 2011

text = Raymond, je wordt steeds sneller, vergeet je de estafette niet in Steenbergen? Supergoede voorbereiding voor Stockholm. Een paar intervallen van geen 2km (dat is de afstand van het rondje dat je loopt in Steenbergen) en je gaat een pr lopen op je volgende marathon. Wilma


Date: Sun Apr 17 12:58:19 2011

text = Vandaag op tv de marathon van London. Eurosport zou live uitzenden vanaf 10.00 uur. Hoe moest dat met mijn duurloop van 30km... Welnu vroeg opstaan en goed doorlopen. Dat geeft inspiratie. Opnieuw een pr met deze keer duidelijk onder de 2.40 uur (2.38.30). Dat is 5.17 per km. Ik pluk de vruchten van de snelheidstrainingen op dinsdag. Net even een hoger begintempo en dat volhouden... doortrekken zoals ik al besprak met Gert-Jan. Welnu de echte oogst moet ik nog wel even uitstellen. Stockholm nu toch weer zo dichtbij... wat gaat het snel, niet alleen op het asfalt. Raimond.


Date: Sun Dec 26 21:40:24 2010

text = Kerstmis vier ik in het zuiden. Daar viel de afgelopen dagen een aardig pak sneeuw (circa 45 centimeter). Het OV was/is aardig ontregelt. Vrijdag deed ik er circa 4.5 uur over (normaal 2.5 uur). Zou ik de loopschoenen meenemen? Toch maar niet... En nu... nu heb ik spijt... Wat zou het prachtig geweest zijn om in deze witte oase te lopen... Welnu ter compensatie een wandelingetje gemaakt... Maar morgen weer aan de slag. Het moet niet gekker worden :-)


Date: Sat Dec 11 10:43:56 2010

text = Kan ik al kilometers klikken voor de man/vrouw uitdaging :-) Vandaag 17 km, richting Halfweg. Best wel wat tegenwind, terug lekker freewheelen... tijd 1.29... 5.14 per km... Langzaam starten met de voorbereidingen op Stockholm... Fijn loopweekend! Raimond.


Date: Wed Dec 8 21:31:42 2010

text = Dit jaar heb je in de maanden januari, februari, maart en april met ons meegetraind. Dus jij bent regelrecht gekwalificeerd om met de man-vrouw uitdaging mee te doen. Maar kom vooral weer langs want voor je het weet loop je een achterstand op ons vrouwen op, wij zitten goed in de voorbereiding :-) Groetjes, Joke.


Date: Wed Dec 8 15:07:08 2010

text = Over Berlijn hoor ik altijd fantastische verhalen: snel parcours, goed georganiseerd. Het weer is toch al niet altijd goed te voorspellen. Rotterdam in het voorjaar is vaak te warm en Amsterdam in het najaar was de laatste editie voor sommige lopers te koud. Derhalve zou Berlijn mijn eerste keus zijn. // - eric


Date: Wed Dec 8 13:17:21 2010

text = Na de "teleurstelling" in New York ben ik direct op zoek gegaan naar een nieuwe loopuitdaging. Ik heb klaarblijkelijk nog niet schoon genoeg van het hardlopen :-) Een collega van mij liep in mei van dit jaar in Stockholm. Na diverse gesprekjes heb ik me ingeschreven voor de volgende marathon in deze mooie stad. Dat zal op 28 mei 2011 zijn. Deze marathon is redelijk vlak en daar hoort dus een pittige uitdaging bij. Dus mijn doel wordt : 3.45 uur. Dus niks geen 4.00 uur maar 3.45 uur. Concreet is dat 24 minuten sneller dan mijn PR. Da's bijna een halve minuut per km sneller. Het mooie is natuurlijk dat als ik dit doel haal, ik dus ook de "muur" van 4.00 uur ga doorbreken. Dat zou ook tijd worden :-) Natuurlijk is dat niet realistisch hoor ik velen denken. Het zij zo. 3.45 uur staat! Tsja en nu ben ik ook nog op zoek naar een leuke najaarsmarathon. New York valt af ;-) Amsterdam eigenlijk ook want ik vind delen van het parcours niet echt leuk om te lopen. Berlijn is een optie maar het weer is erg wisselvallig (2009 erg warm / 2010 regen regen en nog eens regen)... Istanbul is op dezelfde dag als Amsterdam. Dat is een optie want een prachtige stad (heb ik uit de boeken!)... Nadeel is dat het wellicht voor mij te warm is... Suggesties en ervaringen zijn zeer welkom aangezien ook deze najaarsmarathons soms snel volgeboekt zijn. Groetjes, Raimond. PS ik weet niet zeker of ik in 2010 al bij de groep getraind heb dus ik zal me morgen hopelijk weer eens laten zien om de deelname aan de uitdaging man/vrouw veilig te stellen :-)


Date: Fri Nov 12 15:46:01 2010

text = Terechte verontwaardiging, Raymond. Je hebt niet alleen jezelf, maar ook al je supporters teleurgesteld! Dat gevoel bij de finish klopte helemaal: die medaille had je helemaal niet verdiend...! ;-) Bijzonder hoe je jezelf op een marathon kunt tegenkomen (spreek ik (helaas) als ervaringsdeskundige); zeker wanneer je jezelf een duidelijk doel stelt, groeit het ontzag voor een marathon. Gelukkig maak jij je mislukking enigszins goed met een prachtig verslag. Mogen je toekomstige marathons nog veel mooie verhalen opleveren ... ;-) // - eric P.S. En natuurlijk gefeliciteerd met je waanzinnige PR. Je 2e NY-marathon en meteen 40 minuten sneller, dat belooft veel goeds voor je volgende marathon!


Date: Fri Nov 12 14:23:45 2010

text = "De volgende keer" lees ik in het berichtje van Jeroen :-) Net ingeschreven voor de marathon van ... ... Stockholm! Zaterdag 28 mei, start 14.00 uur. "Vlak" parcours :-) Groetjes, Raimond.


Date: Thu Nov 11 17:34:20 2010

text = Schitterend om te lezen! Lijkt wel of ik er zelf heb gelopen zo beeldend. En als liefhebber van de positieve split werd ik in dit verslag op mijn wenken bediend: een heerlijke Griekse tragedie. Complete machteloosheid. Volledig naar de kloten. Niet conditioneel, maar wel mechanisch. Geweldige wilskracht. Wat een power!!! Je hebt nu op de deur geklopt, de volgende keer trap je hem in. See you, zeven uur sharp, dinsdag bij de spartatlonvijver! Jeroen


Date: Thu Nov 11 11:08:02 2010

text = Raimond, je bent een man met een missie! Je pikt het niet van jezelf dat je boven de vier uur finisht in New York. En gelijk heb je. Ik zelf ben een snel tevreden mens, en dat gaat gepaard met makkelijke doelen stellen of gewoon lekker de boel de boel te laten als je iets niet haalt. Jij laat zien dat het ook anders kan :-) Geweldig om je verslag te lezen en te ervaren. Groetjes, Joke.


Date: Wed Nov 10 23:27:12 2010

text = Een mooi verslag Raimond! The New York Marathon is something else! Ik denk dat je het gezien de omstandigheden erg goed gedaan hebt! Harder kan altijd nog, stap voor stap kom je verder...en dat geldt ook voor de NYCM (geduld, het gaat gebeuren!). En een verbetering van je PR met 39 is gewoon geweldig man!!! Ik ga hem zeker ook nog een keer lopen. Ja, ook ik ben niet tevreden met 4:20:22./Bob


Date: Wed Nov 10 20:31:06 2010

Beste runners van het Westerpark. Ik ben net weer terug uit New York.

Ik hoorde al van de problemen met de website tijdens de race. Erg jammer!
Welnu.
Het was weer een prachtige race. Super weer, 11 graden, relatief weinig wind en een zonnetje:-)
Op "raceday" om vier uur in de morgen al wakker. In de nacht van zaterdag op zondag ook een uurtje extra slapen :-) Echt nerveus was ik eigenlijk niet. Normaliter sterf ik van de zenuwen. Misschien kwam dat omdat de bus pas om half acht op Staten Island arriveerde. We zaten er dus warmpjes bij.
Hoewel ik pas om 10.40 lokale tijd mocht starten duurde het wachten deze keer niet zo lang. Ik was met een leuke groep onderweg en dat scheelt weer.
En daar was ie weer, de Verrazano-Narrows bridge. Poeh!
Ik startte met 6.00 min/km. Ai, da's te langzaam, dacht ik.
Voordat de massa in beweging komt, dat duurt even. Het is ook niet gebruikelijk dat "langzame" lopers rechts aanhouden. Ze lopen waar ze lopen, ook al wandelen ze. En ja hoor er waren op de brug al wandelaars!!! Dan is het nog een eindje zullen we maar zeggen.


De race. De brug af zat het tempo er lekker in. De "verspeelde" tijd had ik al weer te pakken bij het einde van de brug (na circa 2 mijl)... Ik voelde me top... kleine pijntjes die ik nog tijdens de trainingen had, doemden niet op... de lies, de linkerkuit, alles stabiel...
Ik had mijn eigen flesjes drank mee (genoeg voor de halve afstand); een perfecte strategie al zeg ik het zelf!
Ik hoefde bij geen enkele drankpost halt te maken.
Tot de halve marathon alle 5 km zo rond de 27 minuten, daarmee een mooie buffer opgebouwd. De halve gaat in circa 1.54. De volgende mag dus in 2.06!
Op het halve marathon punt doemt de volgende brug op, de Pulaski bridge met prachtig uitzicht vanuit Queens op Manhattan.
Hier beginnen mijn bovenbenen opeens te sputteren. Dat had ik niet verwacht. Het is hier hard werken. Na 3-4 km zal hier de verschrikkelijke Queensborobridge opdoemen. De killer in het parcours, vanwege zijn stijging en vooral de lengte van deze brug.
Haile, mijn held, stapt daar uit met een blessure en kondigt zijn afscheid aan. Weer hard werken voor mij om het tempo erin te houden. Dat lukt niet helemaal. Ik kijk op mijn klokje… O jee. Dat gaat te langzaam, maar ik heb een buffer, zo denk ik.

Het onvermijdelijke gejoel is op deze brug al hoorbaar. First Avenue komt eraan. Manhattan! Daar gaat het pas echt los en zo is het! Een groot gejuich. Hier krijg je kippenvel. Wat een kabaal zeg…
Overigens heb ik mijn naam op mijn shirt. Da’s lachen. Wel 1000x mijn naam gehoord. “Looking great”, Raimond!!! Dat hoor ik vaak! “Strong pace”, Raimond.
Raimond, Raimond, we love ya! Zo even kijken wie dat zei! Het is natuurlijk lekker even de beentjes losschudden bij de afdaling.
Km 25 in 2.17. Overigens hoef ik hier niet te vermelden dat ik bijzonder veel onder mijn tijd uit 2008 aan het lopen ben… Dat spreekt voor zich…
De First Avenue doemt op… vals plat omhoog. Hier moet je nog fit zijn, zei mijn trainer. Ik ben fit, topfit. Dat is het niet. Wat dan wel? Ik heb kramp in mijn bovenbenen en niet zo’n beetje… je leest het goed, in mijn bovenbenen. Ai ai… dat gaat niet goed. Paracetamol heb ik bij me… 2 stuks, nog eens 2 stuks… helaas. De pijn is niet te verdragen… Ik moet terug in tempo, ver terug… Okay niet getreurd; er is een welverdiende buffer. Ik mag ook terug in tempo. Van de 59 Street naar de 125 Street, alles omhoog. Hier gaat het kaf van het koren, geloof me. Hier ga je afzien, welke naam je ook hebt. Hier vallen beslissingen over de winnaar, een eventueel PR, doorgaan of uitstappen. Hier gebeurt het.
Okay niemand heeft ooit gezegd dat een marathon lopen voor iedereen is weggelegd. Het lopen in NYC dus ook niet. Maar ik ben hier nu, dus lopen zal ik. Nu komt het op mentale weerbaarheid aan. Tsja je moet jezelf toch bezig houden tijdens zulk een loop.
30 km in 2.47 (1 minuut boven mijn PR en dat bij dit parcours)… Nog 12 km in 1.13. Hallo dat is toch mogelijk. Ja natuurlijk is dat mogelijk maar wel zonder pijn in de beentjes.
Wat te doen, wat te doen? Ik ga hier afzien… ik kijk op mijn klok en stel vast dat ik in de problemen aan het komen ben.
Bijzonder dat je nog weet wat je allemaal denkt op zulke momenten. First Avenue is achter me, maar niet deze marathon.
De Willis Avenue bridge komt eraan, de verbinding tussen Manhattan en de Bronx. Mijn Waterloo zoals zal blijken. Weer een stijging die mijn benen deze keer niet meer verwerken. De spieren trekken nu hels samen. Het is nauwelijks mogelijk om nog te hardlopen maar ik ga door. Ik doe net alsof de pijn er niet is.
De 35 in 3.20. De oplettende lezer beseft nu – net als ik – dat onder de 4 uur halen geen sinecure wordt, onder deze omstandigheden. 7km in 40 minuten! Mijn buffer is weg… helemaal weg. Met dit tempo – zo reken ik uit – kom ik uit op circa 4.04 uur. 4.04 uur????
What the f*ck! (sorry maar dat dacht ik echt!). Ik ga hier geen 4.04 lopen. De dood of de gladiolen, dat zei Van Gaal. Ik moet versnellen en ik ga dus versnellen… wat maakt het uit… ik ga voor de gladiolen, doodgaan kan altijd nog, immers.
Ik hoor mijn thuisfront al denken: ja maar 4.04 is toch ook een mooie prestatie! NEE! Ik leg het nog 1x uit.
Alleen een tijd onder de 4 uur telt, alles onder de 4 uur, geen seconde meer. Ja maar waarom dan, proberen ze nog. Dat weet ik ook niet. Dat is gewoon zo. 4 uur is de grens voor een gewone loper zoals ik. Dat is een ongeschreven regel. Dat staat nergens. Dat is een gevoel, dat kan je niet uitleggen.

Een ding staat vast, niemand zal vooraf zeggen: “als ik maar onder de 4.04 uur loop”. We houden het dus op 4 uur. Het zal duidelijk zijn dat mijn benen deze snode plannen niet vrijwillig ondersteunen. Na 300 meter zijn ze dan ook afgescheurd, zo denk ik. Ik sta stil… helemaal stil… ik kan niet bewegen. Jongens, dit is nu even niet het moment om maar eens even niets te doen. Ik start voorzichtig met wandelen. Ik zie Fifth Avenue (Museum Mile). Je raadt het al, vals plat omhoog tot aan de 86, dan duik je Central park in.
Het is “not far”, Raimond. Raimond, “Come on…”. Hey – wil je mijn legs even voelen? Nou dan.
Op Fifth Avenue bij ingang van Central park is het rekenwerk voorbij. Ik ga het niet halen. Het wandelen kost teveel tijd. De benen weigeren gewoon elke dienst. Wat is realistisch:4.05? 4.10? Dat laatste eerder dan het eerste.
Colombus Circle, nog 500 meter. Die laatste 500 meter loop ik door alle pijn heen. Ook hier gaat het heuvel op. Ik sta op de finish maar ik ga er niet over heen. Een suppoost duwt me erover heen.
4.09.05. Ik weet niet precies wat ik hier dacht maar het was niet plezierig. Hoe kan je dat nog verzieken, Raimond? Het kan, je ziet het.
Er komen direct 2 verzorgers naar me toe: are you okay? Mwah…
De drukte bij de finish is als vanouds. Ik voel me benauwd. Ik krijg de medaille die ik achteloos in de goodiebag gooi. Ik kijk er niet naar. Ze willen een foto maken, met medaille!
Ja, haal hem maar uit de goodiebag. Ik doe het niet!; al zou ik willen, ik kan het niet!
De fotograaf hangt de medaille om me heen. You did it, roept ie, Please smile… I did nothing, roep ik enigszins geïrriteerd. 4.09, 4.09, 4.09. Can you believe it? Zeg ik.
That’s great, zegt de fotograaf. Mijn wanhoop is niet eens meer nabij. Ik ben eroverheen.

Ik voel me ellendig, machteloos, intens verdrietig. Hoe kon dit misgaan…!?
Ja 4.09 is een prachtige verbetering van mijn PR met 39 minuten! Dat klopt. Maar dat zijn kille cijfers.
Vorige keer eindigde mijn race hier in 4.53 op een 28.000 plaats, nu 4.09 met een 18.000 plaats. Daar mag je blij van worden. Ja dat zeggen ze…
En toch is dit de mooiste marathon die er is. Het afzien bij deze marathon hoort er gewoon bij. Dat is New York! If you can make it here, you can make it everywhere. Ook toppers vinden hier hun Waterloo. Haile stapt uit. Kirui en Kwambai, 2.04 lopers normaliter, finishen ruim boven de 2.10!

Ik zou het zo weer doen!

Raimond.



Date: Wed Nov 10 19:59:06 2010

text = Hi Wilma, Joke, Het verslagje is gereed en ik heb het naar Jasper gestuurd omdat ik het niet kon uploaden. Ps ik ben vandaag weer in Amsterdam. Veel leesplezier en erg leuk om te zien hoe jullie meeleven. Groetjes, Raimond.


Date: Mon Nov 8 17:22:43 2010

text = Je haalt me de woorden uit de mond, Wilma! //Joke.


Date: Mon Nov 8 16:29:17 2010

text = Raimond, kom nou met je verslag! Ik zit met smart erop te wachten. Wilma


Date: Sat Oct 30 12:13:25 2010

text = Hoi Raimond, veel succes met je N.Y. marathon en een gezellige tijd daar. gr. Magda


Date: Fri Oct 29 11:58:05 2010

text = Thanks Bob! Gisteren tijdens een korte training (14km) kwam ik nog Wilma en Erwin tegen op weg naar de training van de Westerparkgroep. Ik vertelde dat ik circa 1.400 km had getraind. Voor dergelijke ultralopers uiteraard een peuleschil, voor mij een hele opgave. Overigens zit ik nu in de tapering fase, een fase waarin je je trainibgskilometers snel afbouwt en meer rust neemt en goed eet. Later zag ik nog enkele lopers bij het beeld van de verdwenen boer.


Date: Thu Oct 28 22:41:56 2010

text = Zet hem op in de 41ste editie van de New York Marathon Raimond!/Bob


Date: Thu Oct 28 13:37:21 2010

text = Hoi fellow runners :-) Ja ik vertrek aanstaande donderdag 4 november... In de avond komen we dan aan op JFK. De vluchten naar New York zijn traditionele marathonvluchten met nagenoeg alleen mensen die de marathon van New York gaan lopen. Vrijdagochtend het startnummer ophalen in het Jacob Javits Convention Center. Dat is een hele happening (zwaar gesponsord door Asics). Zaterdag een "rust"dag voor zover dat mogelijk is in de city that never sleeps... :-) Zondagochtend met de bus om half zes richting Staten Island. Om 07.00 uur gaat de Verrazano brug dicht voor het verkeer dus dan moet je er zijn. Helaas start ik pas in de derde wave om 10.40 lokale tijd. Het is hier dan 6 uur later (16.40 uur). Mocht dat nog wijzigen dan zal ik het nog doorgeven hier op het blogje. De tijd is nu voor de zogenaamde tapering oftewel rustig nog wat trainen (heel rustig), rusten en koolhydraten stapelen... :-) De loopstrategie zit in mijn hoofd hahaha maar ja wat zal de praktijk uitwijzen... Ik ben ook erg benieuwd naar de weersomstandigheden... graadje of 12 tot 13, windstil (meewind mag!) en bewolkt (zonder regen)... Dat is mijn ideaal :-) Het startnummer zal ik zsm doorgeven... Ik hou jullie op de hoogte... Met sportieve groet, een nerveuze Raimond... :-)


Date: Thu Oct 28 10:49:04 2010

text = Hee Raimond, volgende week is het al zover! Je zult eerdaags wel afreizen naar New York. Ik wens je veel plezier en veel succes bij je marathon :-) en ik ben zeer benieuwd. Groetjes, Joke.


Date: Mon Sep 6 21:17:33 2010

text = En zo trok ik toch weer de loopschoenen aan. Rotterdam (niet uitgelopen) en Berlijn volgden. Dat is alweer een jaar geleden! Nieuwe schoenen had ik nodig. Op naar Run2day in Haarlem. Ja die hardloopwinkel is in Amsterdam ook. Klopt. Die dag vond ik Haarlem gezelliger. Ene Sam Blom was in de winkel. Hij bleek de eigenaar te zijn. Enthousiast over zijn verhalen. Mijn blik dwaalde af naar een foto van de marathon van New York. Ah die heb ik ook gelopen, zei ik. En zo kwam het. Hij begeleidt lopers naar de marathon. Dat had ik ook nodig, begeleiding. Een stok achter de deur om te trainen. Mensen die me kennen weten dat ik een hekel heb aan trainen. Met persoonlijk schema, verzorging van de reis en alle ditjes en datjes. Nu nog een paar weken en ik zal er weer zijn. Het zal november 2010 zijn. 7 november, weer de eerste zondag van die maand. Weer aan de start van deze waanzinnige marathon. Ik heb meer getraind dan ooit te voren maar wat heb ik ontzag voor deze afstand, voor deze marathon. In mijn hoofd speelt alles wel 1000x. Hoe zal het deze keer gaan?! In augustus werd mijn trainingsplan wreed en toch aangenaam verstoord. Ik was met vakantie in Turkije. Bloedheet. Drie weken geen kilometer gelopen, helemaal niets, nul komma nul. Snel oppakken dat schema. Het is nog 7 weken voor langere duurlopen. Afgelopen zondag 27 kilometer (in 2.45). O wat word ik langzaam van deze duurlopen. Vier trainingen per week. 65-70 kilometer per week. Dat moet lukken zou je denken. Mijn ontzag voor deze afstand blijft. Binnen de vier uur; dat is het doel. New York, here we come!


Date: Sun Apr 25 21:00:59 2010

text = Prachtig gedaan Jasper. Top (!). Heel erg bedankt. Groetjes, Raimond.


{ Een omgekeerde, gemakkelijker leesbare versie van wat hieronder staat : lopers/Raimond/tekst.html }
Date: Fri Apr 23 21:47:38 2010

text = The city that never sleeps. Geloof me, die nacht had ik een heerlijke nachtrust. De maandag en dinsdag lekker struinen door de stad, met spierpijn dat dan wel. Dinsdag avond zou ik terugvliegen naar Amsterdam. Ik had de marathon gelopen. Marco blij en ik blij. Mijn hardloopcarriere was nu voorbij. Natuurlijk zou ik de loopschoentjes nog wel eens een keer aantrekken. Maar niet voor een marathon. Wat kan de marathon van New York City overtreffen? Juist, niets. Het zijn gedachten die in je opkomen en ook weer snel verdwijnen. Zo af en toe trainde ik met die ene Wilma... ze vertelde me over de marathon in Rotterdam......


Date: Fri Apr 23 21:33:25 2010

text = The next day I walked in Central Park, ik probeerde een beetje los te wandelen.

Central Park, een park midden in Manhattan. Stel je eens voor dat ook dit park volgebouwd zou zijn met wolkenkrabbers. Het park begint bij de 59th street en loopt door tot de 110th street, circa 4 kilometer lang, geoepend in 1859. Prachtig park; en toch jammer dat er vier wegen dwars doorheen lopen. Links en rechts liggen de Upper West Side en de Upper East Side. Algemeend beschouwd als rijke buurten. Mensen uit de Upper East kijken neer op de mensen van Downtown en al helemaal op tunnel and bridge people, mensen buiten Manhattan zoals bijvoorbeeld New Jersey. Het park ook voorzien van een groot meer, het Jacky Onassis Reservoir. Ook loopt er een pad van circa 10 kilometer in het park. Hier lopen en joggen de New Yorkers. Die dag wandelde ik. Ik keerde terug naar de plek waar ik de dag ervoor veel pijn geleden had. Een gek gevoel. Bijna niets herinnerde aan de marathon. Het doek van de 25 mile waren ze net aan het afbreken. Net op tijd voor een kiekje.

Nu pas zag ik hoe prachtig dit park was. En ook nog redeljk groen voor de tijd van het jaar. En wat een relatieve rust ook. Ik had geen echte plannen die dag. Ik dronk een koffie en at een donut of iets wat daar op lijkt. Ze dachten zeker dat is een toerist die kan niet tellen. Ze gaven me te weinig geld terug. Helaas ik ben accountant. Dat is mijn beroep: tellen. Zo telde ik ook de hele marathon door. Een conversietabel zou gemakkelijke geweest zijn, van miles naar kilometers.


Date: Mon Apr 19 22:59:24 2010

text = Afgelopen zondag liep ik in de wijk Schalkwijk in Haarlem. Een wedstrijd over 10 kilometer. De 5 kilometer zijn ook mogelijk. Het was de 2de editie van de Zorgspecialistloop. Een mooie route langs water en bijna zonder verkeer. De loop is onderdeel van mijn voorbereiding op de marathon van New York in november. Ik neem deel aan een trainingstraject georganiseerd door Run2day Haarlem. Deze loop is onderdeel van dat traject. Voor de trainer een "test" om te zien waar je staat. Het trainingsprogramma is nu drie weken onderweg. O ja, voor de liefhebbers; mijn tijd 48.37 (4.52 per km). Als ik die snelheid ook realiseer op de marathonafstand loop ik net zo snel als Eric in Rotterdam. Waarvan akte :-) Later meer...


Date: Thu Apr 15 19:55:55 2010

text = Die dag liep ik de marathon van New York. Zonder noemenswaardige voorbereiding. Net hersteld van een zware blessure. Eindelijk ben ik bij de vrachtwagen. Daar liggen mijn schone en vooral droge kleren. Nu doet zich een ander probleem voor. Hoe krijg ik mijn kleren uit en de schone kleren weer aan. Ik ben zo stijf als een hark. Ik heb zelfs spierpijn in mijn onderarmen. Ik ga eerst zitten en doe helemaal niets. Ik staar voor me uit, mijn handen ondersteunen mijn kin. Ik kijk naar vermoeide mensen die ook op zoek zijn naar hun kleding. Ik sla mijn handen voor mijn ogen. Nu even helemaal niets... Nooit ben ik zo diep gegaan. Nooit heb ik zo verlangd naar het einde. De wedstrijdjes tegen mijn vrienden waren een peuleschil vergeleken bij deze inspanning. Ik bleef een tijdje zitten op de trap van de vrachtwagen. Ik dronk en at iets. Nee, broodjes bakken kunnen de Amerikanen niet. Wat een droog spul. Langzaam heel langzaam kleedde ik me om. Ik pakte mijn spullen en wandelde stapvoets. Waar moest ik heen? Ik zag niemand van mijn groep. Uiteraard niet, zo dacht ik. Zij zitten lekker al in het hotel. Ik liep de verkeerde kant op, wist ik veel. Een taxi dan maar. Wrong bet. Het was inmiddels rush hour en dan wisselen de taxi's van chauffeur. Ja je leest het goed. In het spitsuur wisselen de chauffeurs. Geen taxi te krijgen dus. Ook op zondag niet. Dan maar de bus. Ik had geen kaartje en dat kon je ook noet in de bus kopen. Nou dan neem me maar gratis mee. Doe een goede daad. Niet bij deze buschauffeur. zag hij niet dat ik oververmoeid was. Kennelijk niet. Een beetje wandelen kon geen kwaad. Dat zou de spierpijn verminderen. Laat ik nu even geen zin hebben om te wandelen. Naast me loopt een Duitser. Hij ervaarde dezelfde problemen als ik. Geen taxi en geen bus. Ik kom een bordje tegen. 89th Street. Ik moest ergens naar de 53rd. Tsje. Dan eindelijk ben ik bij het hotel. In de lounge zit een deel van de groep. Ik plof op een bankje. De verhalen doen de ronde. Ik zeg niet veel. Ik verlang naar mijn bed. Ik heb behoefte aan rust. In de stad is er van alles te doen. Iedereen gaat feesten. Ik niet, ik kom voorlopig mijn bed niet meer uit...


Date: Thu Apr 15 17:55:37 2010

text = Voorzichtig ga ik verder. Ik wissel lopen met wandelen af. Mijn tijd gaat nu hard achteruit. De 35km in 3.57.34. En dan te bedenken dat het venijn van deze marathon in de staart zit. Er zijn nog steeds honderden en duizenden lopers onderweg. Op naar Central Park via Fifth Avenue. Dit is een deel van de marathon waarvan ik me niet veel herinner. Mijn achillespees speelt te veel een rol van betekenis. De pijn gaat niet meer weg. Het houdt me bezig. Het parcours gaat nu op en neer. De vele toeschouwers moedigen me aan. Het is niet ver meer. Weten zij veel... Ik reken en reken maar de uitkomsten lijken steeds hetzelfde te zijn. Nog zeven kilometer. Ja maar met dit tempo is dat nog steeds bijna 55 minuten hardlopen... Vijf en vijftig minuten? Een uur? Ik moet nog een uur. Voor het eerst komt de gedachte op dat ik het toch niet ga halen. Ik schuifel nog slechts voort. Ik heb honger en dorst hoewel ik toch gedronken heb. Bezweet, mijn lichaam wordt kouder door de wind. Het voelt ongemakkelijk. Zeg me waar de eindstreep is. 24 mijl en 25 mijl. Ik zit op de 40km (in 4.36.06). Nog 1 mijl. 500 meter, 400. Ik versnel op 300 meter van de streep. Nog 200, 100 en 50. Ik ben er. Ben ik er echt? Op de klok staat 4.53.21. Jaaaaa... Ik sta te trillen op mijn benen. Ik buig lichtjes voorover en steun mijn handen op mijn knie. Ik kan het niet geloven. Ook minuten later niet. Ik hoef niet meer te lopen. Nooit meer zal ik hardlopen. De medaille. Iemand hangt de medaille om mijn nek en ik hou hem stevig vast. Een plastic zak met spullen. Ik graai naar alles wat er in zit. Eten, drinken. Ik moet wachten. Overal staan mensen om me heen. Wat een drukte. Stapvoets en stilstand. Ik wil naar mijn spullen. Waar is mijn vrachtwagen? Is er iemand van Marathons International? Waar moet ik heen? wat moet ik doen?


Date: Thu Apr 15 17:54:50 2010

text = Ik heb nog maar 1 gedachte. Ik doe het voor hem. Alleen voor Marco. Ik ben op de helft in 2.13.52. De tranen zijn opgedroogd en ik loop verder. Alles wat ik nu loop is verder dan ik ooit gelopen ben. Net voordat we Queens binnenlopen, een brug. Ik merk dat ik aan het verzuren ben. Mijn tempo ligt nu heel ruim boven de 6km per km. Ik bereid me voor op de Queensboro Bridge. Mile 15. Een killer zo heb ik gehoord. Ik zie het bordje 25km (in 2.42.16) en daar is de brug. Mijn god. Wat is dit? Ik haal diep adem. Voet voor voet. Ze hadden gelijk. Nog 16km denk ik. Dat is gelijk aan de Damloop. Dat moet ik toch zeker kunnen halen. Dat had ik vorig jaar ook gehaald dus nu ook. Na de Queensboro bridge draai ik de First Avenue op. We zijn in Manhattan. Wat een spektakel. Hier staan werkelijk duizenden toeschouwers in rijen. Mijn blik is op de grond gericht. Ik ben moe, echt moe. Nu gaat het een en ander ook mentaal werken. Het gejoel en de muziek trekken mijn aandacht. Ik richt mijn blik wat meer naar voren. Ik kijk in de verte en ik zie dat iedereen een stuk hoger loopt dan ik. Hier gaat het dus 4 mijl lang vals plat omhoog. Ik voel het lood in mijn benen. Moet ik hier werkelijk omhoog, waarom... Ik zoek de supporters van Marathons International. Ze moeten hier ergens zijn. Maar hoe vind ik ze in dit tumult. Ze vinden mij. Ze schreeuwen me toe. Gelukkig hoor ik mijn naam. Deze en gene zijn al langs gelopen vertellen ze enthousiast. Je ziet er goed uit, gaat lekker. Kom op. Ik ben niet de laatste van de groep; wat fijn. Ze weten niet wat ze zeggen. Ze weten niet beter. Eten, geef me aub iets te eten. Water en een powerbar gel. Bleh, wat is dat spul smerig. Ga ik hier beter van lopen? Ik merk er weinig van. Het 30km punt is op de helft van de First Avenue. Mijn tijd is dan 3.19.59. We lopen richting de Willis Avenue Bridge die Manhattan verbindt met The Bronx over de Harlem River. Steken in mijn achillespees. Jongens, dit is niet het moment voor steken in je achillespees. Het voelt niet goed. De vele hellingen eisen hun tol. Ik moet even gaan wandelen. Het doet teveel pijn. Ik moet nog 12km


Date: Thu Apr 15 16:30:57 2010

text = De daling op de brug zet inderdaad in. Kort voor een wedstrijd moet ik vaker naar het toilet. Nerveus als ik ben. Tijdens de wedstrijd is het dan minder. Maar nu niet. Ik loop de NYC Marathon die zojuist van start is gegaan. Ik loop langzaam. Ik moet plassen, midden op de Verrazano Bridge. Het kan niet waar zijn. Ik doe het. Ik loop verder. In mijn ooghoek zie ik een bordje. Verboden te plassen. Als je het toch doet kan uitsluiting volgen... Ik kruip door het oog van de naald... Honderden lopers, duizenden. En ik. Adrenaline zo heet dat toch? Loop ik hier nu echt? Op de afdaling van de brug laat ik mijn spieren wat uitwaaien. Ik besef dat het zwaar wordt. Ik heb pijn in mijn kuiten, nu al. Ik moet me opnieuw concentreren. Dat is lastig met al die indrukken die ik opdoe. De wind is stevig. En lekker fris. Ik heb mijn extra kleding nog aan. Nog een tijdje. Brooklyn. Ik heb geen idee wat en hoe. Ik loop verder. De mensen aan de kant juichen. Een smeltkroes, ja dat is New York zeker. Groepen en bandjes die spelen. De muziek is zo hard dat ik mijn eigen muziek niet hoor. Ik besluit de muziek uit te zetten, gelukkig. Ik proef nu veel meer van de sfeer. Het parcours is redelijk vlak en recht. De eerste vijf kilometer gaan in 32.26. Een mooi duurloop tempo. Gas terug, gas terug denk ik vaak. Het is nog een eindje. De afstand is in miles aangegeven. Bij de 5km punten staan ook de kilometerstanden aangegeven. Ik reken en reken. Ik wil weten hoe veel afstand ik heb afgelegd en hoever dat ik nog moet. De 10km gaat in 1.03.18. Bij 8 mijl komen de green, blue en orange bibs bij elkaar. Een luid gejoel van de toeschouwers. Ik voel me nu goed. Ik zit in een bepaald tempo, het loopt lekker. Ik probeer dat gevoel te onderdrukken. Ik mag niet versnellen, dat zou me later kunnen opbreken. We lopen onder een mooie laan van bomen. Ik besluit mijn kleding uit te trekken. Een toeschouwer schiet me te hulp om mijn trainingsbroek over mijn loopschoenen te trekken. Hij wenst me succes verder. We komen in Williamsburg. Williamsburg is hip. Velen zijn vanuit Manhattan hier komen wonen. Waren de prijzen van de huizen redelijk betaalbaar, zo is dat de afgelopen jaren veranderd. Het einde is niet in zicht. Evenals het einde van deze marathon. De 15km gaan in 1.35.25. De 20km in 2.06.32. Het tempo gaat dus iets omlaag. Dan gebeurt en iets raars. Een felle zonnestraal. Het wordt warm. Het lijkt wel alsof deze zonnstraal alleen op mij gericht is. Is het de opkomende vermoeidheid. Bijna op de helft. Dus nog 1x zover lopen. De naam van Marco schiet door mijn hoofd. Marco was mijn schoonbroer. Hij is in 2004 overleden op nog jonge leeftijd. De ziekte... alles gaat door mijn hoofd. Ik denk aan al die momenten die we samen hebben beleefd. Ik kan het niet tegenhouden. Het maakt me ook niet uit, ik laat de tranen vloeien. Proestend en hoestend kwakkel ik voort. Was hij dat? Wilde hij me iets zeggen, iets meegeven voor onderweg. Wat dan? Ik mag niet opgeven. Ik besluit dat ik mijn medaille aan hem opdraag. Dan moet ik nog wel de eindstreep halen. Emotionele momenten, koude rillingen over mijn bezwete lijf. Waaraan denken lopers als ze hardlopen. Welke gedachten hebben zij?


Date: Thu Apr 15 11:59:14 2010

text = Afgelopen zondag, 11 april ging ik kijken naar de 30ste editie van de Fortis Rotterdam Marathon. Ik wilde eindelijk een keer de toplopers aan het werk zien. Als je zelf aan de start van een loop staat lukt dat in de meeste gevallen niet. Ook drie lopers van ons loopgroepje gingen op pad. Pieter Jan, een talentvolle, nog jonge loper ging debuteren. In de trainingen vaak razendsnel. Nog relatief weinig ervaring in wedstrijden maar wel voorzien van een economische loopstijl. Gert Jan, een ervaren marathon veteraan die de afstand van 42,195 meter ogenschijnlijk met gemak meestert. Hij is in staat steeds ruim onder de vier uur te lopen. Ook na zijn vele marathons is hij in staat zich volledig te concentreren en te motiveren voor een nieuw avontuur. En dan Eric. Deze keer zelfs met zijn eigen blogje waarin je zijn einddtijd kon voorspellen. Hoe kwam dat zo? Eric liep tot aan deze editie een marathon of vijf, zes. In de meeste gevallen net onder de vier uur. Zijn tijden vertoonden enige progressie tot aan de 3.50 uur. Ergens moet hij het idee vervat hebben om in 2010 een tijd onder de 3.30 uur te gaan lopen. Op het eerste oog zou je dit bestempelen als een kamikaze idee. 20 minuten klinkt niet veel. Het betekent echter dat je op elke kilometer van de marathon bijna een halve minuut (30 seconden) sneller moet gaan lopen. Hoe voelde je je toen je je PR op de 10 km liep? Ik denk moe en uitgeput omdat je op je top van je vermogen liep. En stel je voor dat je een halve minuut per kilometer sneller had moeten lopen... En? Het is niet voor te stellen toch... Om dat te presteren moest het roer drastisch om. Eric staat bekend als de loper die altijd te snel van start gaat. Vele interessante discussies volgden over looptempo's, trainingsopbouw en nog veel meer. Het roer moest om en dat heeft Eric gedaan. Lopen, lopen en nog eens lopen. Discipline om op een uitgebreid schema te trainen. Eric heeft dat uitvoerig beschreven op zijn blogje.

Maar dan is de dag er. De dag waarop het moet (misschien beter kan) gebeuren. En dan gebeurt het ook. Pieter Jan met een debuut van 3.47, Gert Jan daar nog ruim onder en Eric maakt zijn belofte waar en duikt onder de 3.30, 3.25 en nog wat seconden. Geen positieve split deze keer en ook geen negatieve split. Hoe noem je dat als je 2x op de halve afstand dezelfde tijd loopt... Helaas werkt die dag de sms service niet goed. Alleen de tijden van Eric kreeg ik door. Ik kon zo uitrekenen wanneer hij van de Erasmus brug zou lopen. Een groet en een aanmoediging en met een tempo van circa 4.50 per km ging hij verder. Gert Jan niet eens zo heel veel later met een glimlach. 27 kilometer zaten erop en Gert Jan loopt vrolijk verder. Dan op de Coolsingel waar de lopers worden begroet door de vele toeschouwers. De eindstreep is nabij. De toppers zijn al langs. De winnaar is Patrick Makau in een tijd van 2.04.47. Een van de snelste tijden ooit. Binnen een minuut van het wereldrecord. Elk jaar strijden Rotterdam, Londen en Berlijn om het wereldrecord. Berlijn ligt nog aan kop met een tijd van 2.03.59 gelopen in 2008 door ook een veteraan, Haile Gebreselassie. Londen, 25 april a.s., een nieuwe poging van wereldtoppers. En de duizenden lopers die allemaal hun eigen wedstrijd lopen. Ik wens ze alvast veel plezier.


Date: Fri Apr 9 21:12:22 2010

text = Fort Wadsworth. Ken je dat? Ik ook niet hoor. Daar verzamelen alle marathonlopers. Het is een voormalig fort op Staten Island. Het is de startplaats van de NYC Marathon. Heb je ochtend humeur dan heb je pech want je staat vroeg op want je moet over de Verrazano-Narrows Bridge. En die gaat om 07.00 uur dicht voor alle verkeer. Je leest het goed, 07.00 uur. We vetrekken om 05.30 uur vanuit het Intercontinental hotel, East 48 Street. Het stratenstelsel is kinderlijk eenvoudig in New York. Tenminste bezien vanaf Washington Square en verder noordwaarts. The streets lopen oplopend vanaf nummer 1 van West naar East. De streets gaan ruim boven de 200 stuks. Van Noord naar Zuid lopen de (grote) Avenues (11 stuks geloof ik). Meestal zijn ze 1-richting. East en West worden gescheiden bij Fifth Avenue. Dus bekeken vanaf het zuiden is alles links van de Fifth Avenue West. Ik weet niet of het nu duidelijker is. Zo vroeg in de ochtend is het behoorlijk fris buiten. De hemel is helder. De wind redelijk strak waardoor het nog kouder aanvoelt. In Fort Wadsworth zijn verschillende grote plekken voorzien van kleine tenten. Verdeeld in een blue area, orange area en green area. Deze kleuren vertegenwoordigen ook je starttijd en startvak. Voor het eerst zal in drie gedeelten gestart worden. Om 09.20 uur, 09.40 uur en 10.00 uur. Een uitstekende zet zodat niet iedereen tegelijk van start gaat. Gezien de starttijden verblijf je dus behoorlijk lang in en rondom deze tenten. De wachttijden voor de toiletten kunnen oplopen. Je probeert je warm te houden. Het is vermakelijk te zien wat iedereen zoal aan het doen is of juist niet (slapen). Je kleding kun je naar de vrachtwagens brengen. Zij zorgen ervoor dat je kleding weer netjes in Central Park kan worden opgehaald (daarover later meer). Mijn start komt steeds dichterbij. Nog een half banaantje, een fruit kick en wat water. Mijn zenuwen gieren werkelijk door mijn lichaam (en dat blijkt een gegronde reden te hebben). Ik ga naar mijn startvak. Ik adem rustig in en uit. Ik probeer een beetje te ontspannen. Dat lukt niet. Ik zie mijn mede-lopers niet. Het is druk in het vak. Vergelijk het maar met de startvakken van de Dam tot Damloop. Iedereen heeft nog warme kleding aan. Deze kleding gooit men tijdens de start aan de kant. Het gaat naar de goede doelen. Ook veel plastic jasjes. Voor mij zie ik een enorme massa aan mensen die langzaam in beweging komt. Stapvoets naar de start. New York New York (Sinatra) schalt door de luidsprekers. Ik loop langzaam over de start en voor mij ligt een enorme brug, The Verrazano Narrows Bridge. Mijn kuiten staan al op spanning. Er zal toch ergens wel een daling inzetten...


Date: Thu Apr 8 23:43:48 2010

text = Velen denken dat New York gelijk is aan Manhattan. Dat is een vergissing. New York is meer, veel meer. New York bestaat uit de five boroughs: Staten Island, Brooklyn, Queens, Manhattan en The Bronx. The ING New York City Marathon loopt door alle vijf de boroughs. Hoewel The Bronx er bekaaid vanaf komt. Ik schat dat slecht 1 kilometer door The Bronx loopt. Zou dat komen door het slechte imago van deze wijk. Ik denk het niet. Wat denk je van de jaren '70 in Manhattan, ook niet bepaald veilig. Hetzelfde geldt voor Staten Island. Daar is de start waar je direct over de Verrazano-Narrows Bridge loopt, richting Brooklyn. Als je over de brug loopt zie je links lower Manhattan; what a view. Geen Twin Towers. We weten waarom. In oude(re) films duiken ze op. Zoals oude afleveringen van Friends. Het is alweer bijna 9 jaar geleden. Er wordt gebouwd op de plek. In 2004 waren ze net klaar met puin ruimen. Een bord met alle namen. Het maakt indruk. De marathon gaat door, altijd. Het is de 38ste editie! Mijn reis heb ik geboekt bij Marathons International. Nederland heeft zo'n 1.600 startbewijzen. Daar ben ik er 1 van. Circa 40.000 lopers. New York heeft altijd relatief veel first time marathoners. We vertrekken vanuit Schiphol een paar dagen voor de start. De begeleiders van Marathons International zie ik pas later. Ik vlieg business class. Deze is namelijk niet volgeboekt en ik regel dat ik met business class kan vliegen. Ik werk bij KLM vandaar. Handig. We verzamelen op Newark Airport in New Yersey. Ik hoor veel verhalen en veel doelen. Ik neem ze niet in me op. Ik hoor het wel maar ik luister niet echt. Ik ben nerveus en wordt van deze verhalen nerveuzer. Als de helft van deze verhalen waar is, dan ben ik een absolute marathon nerd. Een rookie. Een enkeling gaat nog trainen in Central Park. Ik niet. Ik wandel door de stad. Ik kan eindeloos genieten, the streets en the Avenues. In 2004 bezocht ik de stad voor de eerste keer. Wandel door de stad en je ziet alles wat je wilt zien. Okay je zult wat miles gaan afleggen. Je krijgt er veel voor terug.

Ik sta op de top van de Empire State Building. Nu weer het hoogste gebouw van de stad. In de jaren '30 gebouwd in iet s meer dan 1 jaar tijd. Het uitzicht is amazing. Lower Manhatten met in de verte The Statue of Liberty, Upper East en Upper West, Central Park (beetje verborgen achter de wolkenkrabbers van Midtown), Times Square, Flat Iron Building (de eerste wolkenkrabber van NY), Grand Central, The Chrysler Building, The Hudson River, The East River. Overal zie je de yellow cabs. Ik ga koffie drinken bij Starbucks. Overal op elke corner te vinden. Ik neem ook een marble loaf, een soort chocolade en vanille cake. Een carboloader. Ik moet immers mijn glycogeen voorraden op peil brengen.




Date: Wed Apr 7 22:04:40 2010

text = Je verhaal leest als een boek.... we want more. Wilma


Date: Wed Apr 7 20:57:53 2010

text = Ik raak geblesseerd aan mijn onderugrug. Het kwam vaker voor. Nee niet door het hardlopen. Alle theorie ten spijt. Ik kan niet praktiserend hardlopen. Fysiotherapie en veel oefeningen doen. Geen training dus en geen lange duurlopen die broodnodig zijn om de marathon te gaan lopen. De zomer gaat voorbij. Het is begin september. Ik begin voorzichtig met trainen. Ook loop ik weer de Dam tot Damloop (1.22). En de Achmea Zilverkruisloop (1.55). Ook de halve van Amsterdam die op een totale deceptie uitloopt (2.07). Een dikke acht minuten later dan een jaar eerder. Het is nog maar kort voor New York, niet eens drie weken. Deze marathon die altijd wordt gehouden op de eerste zondag van november. De toppers trainen 160km en meer per week als voorbereiding. Mijn totale voorbereiding op deze eerste marathon bedroeg 160km. Geen enkele training ooit meer dan 21km. Dat wordt afzien.


Date: Wed Apr 7 20:39:40 2010

text = Ik meld me bij Joke. Wilma is er ook. Voor het eerst loop ik mee met de hardloopgroep van het Westerpark. Ik weet niet meer precies wanneer. Ik was niet eerder in het Westerpark geweest. Al helemaal niet om te hardlopen. Geen type body builders. Integendeel. Het is gemoedelijk. De training is gevarieerd. Dan dit dan dat, zus en zo. Helemaal niet gek. Mannen, vrouwen, jong en iets ouder. Snel en langzaam. Ja, ik kom hier vaker meelopen. Ik train af en toe mee, ik loop wat wedstrijden, ik boek vooruitgang. Jazeker heb ik nu een tight en een drie layersysteem en ook Asics. Ik ben hardloper, wat denk je. Ik schaf boek na boek aan om te lezen over "how to prepare for a marathon". Gewoon regelmatig lang en langzaam lopen zegt Wilma. Mijn collega vindt het stoer en gestoord dat ik New York ga lopen. Zelf vind ik dat ook.


Date: Wed Apr 7 20:25:50 2010

text = Het bleek anders... In de tussentijd trainde ik af en toe voor de Halve van Egmond, de Hel van het Noorden. Ik had genoeg verhalen gehoord. Ik trainde samen met die ene collega en een lichtvoetige Marokkaan. Mooie loper. Mooi in de zin van hoe hij hardliep. Hij liep gewoon bij ons weg. Alsof het geen enkele moeite kostte. Als we trainden dan was het altijd op het strand en in de duinen. Zo konden we wennen aan de omstandigheden die voor ons lagen. Ik liep ook goede tijden, onder andere op de 10 km en de 16,1 km. Tijden die ik nu niet kan bereiken. Na afloop van de trainingen en wedstrijden had ik altijd veel pijn in mijn benen, verzuring. Met twee dagen hersteltijd kon ik zeker rekenen. Dan de race, begin januari. Wind, heel veel wind. In Egmond was ik de Marokkaan al kwijt. Mijn collega en ik bleven lang samen lopen. Het kostte me meer moeite om erbij te blijven. Ploeterend door het zand. Ik koos een route die iets meer aan de waterkant lag, verder verwijderd van de grote meute. Niet handig want ik liep met mijn snufferd vol in de wind. Dus terug naar de groep. Na afloop van het strand zie ik de duinen opdoemen. Ik word moe en ik moet lossen van mijn collega. Ik voel pijn in mijn linker schouderblad. Het bemoeilijkt mijn ademhaling. Ik vertraag mijn tempo. Gelukkig is de wind me nu gunstig gestemd. Mijn tijd is net boven de 2 uur. Ongelofelijk. Snel een plastic jasje aan en naar binnen voor een kop soep. Erwtensoep met worst, perfect na een winsterse wedstrijd.


Date: Tue Apr 6 22:50:55 2010

text = Ik sportte nog wel bij Fitness First. Daar kwam ook ene Wilma. Onder andere bij de Body Attack les. Het viel mij op dat ze soms wat aan de late kant was. Ze kwam vaker hardlopend naar de sportschool, vertelde ze. Of ik ook aan hardlopen deed. Nou niet echt. Twee volkswedstrijden gelopen. Dat was mijn palmares. Ik had het wel leuk gevonden, vroeg ze. Nou ja. Er was een hardloopgroepje in Westerpark onder leiding van Joke. Wilma stelde me aan haar voor op de sportschool. Joke verzorgde er lessen. En deed dus ook hardlopen in het Westerpark. Wilma was enthousiaster dan ik zelf. Wilma wist veel van hardlopen en vertelde dus ook veel. Ik kon altijd eens komen meelopen en kijken of het beviel. Hardlopen in een hardloopgroep? Dat zijn freaks, net als die body-builder-types van de sportschool. Hardlopers lopen hard, rusten uit, eten en lopen weer hard. Ik was geen type hardloper zoals ik dacht dat er in die loopgroep zouden zijn.


Date: Tue Apr 6 22:28:22 2010

text = Plotseling ben ik in de ban van de marathon. 42 kilometer en 195 meter. Ik weet het zeker; ik ga me aanmelden voor een marathon. Nee niet een marathon... De marathon van New York! Het is bijna winter, dus een zonnesteek kan het niet zijn. Ben ik gek geworden? Voor het goede doel lopen okay, eenmalig, dat was de afspraak. Afspraak is dus niet altijd afspraak. Ik had die afspraak eenzijdig gewijzigd, namelijk met mezelf. Begin 2008 was ik definitief verzekerd van een startbewijs van de ING NYC marathon van 2008. Te gek!




Date: Tue Apr 6 22:16:11 2010

text = Ik ben hardloper. Het lijkt mij verstandig eens "iets" te gaan lezen over hardlopen. Tot nu toe doe ik maar wat. Het ene been voor het andere been neerzetten. Dat is eigenlijk alles. Googelen dan maar. De "hits" laten veel over het onderwerp marathon zien. Een marathon, dat is iets voor Afrikanen en dan vooral Kenianen. For God's sake, ik ben geboren in Zuid-Limburg. En dan... ik lees iets over de aankomende ING New York City Marathon (2007). De wedstrijd is te volgen via internet. Ik besluit te kijken. Een uitzending van maar liefst 6 uur lang. Kan ik - Raimond Speckgens - een marathon lopen? Kan ik meelopen met de andere 40.000 deelnemers?


Date: Tue Apr 6 22:05:54 2010

text = Een paar weken later zou de ING Amsterdam Marathon gaan plaatsvinden. Om precies te zijn op 21 oktober 2007. Ik ging me inschrijven voor de halve marathon. Waarom? Geen idee. Waarschijnlijk vond ik het leuk om in mijn "eigen" stad te gaan lopen. Een halve marathon. 21,1 kilometer. Dat waren er nog vijf meer dan bij de Dam tot Damloop. Moet kunnen - dacht ik - toen ik me definitief aanmeldde. De inschrijving was nog open. De Dam tot Damloop van dit jaar was in 2 uur volgeboekt. Kom op jongens, het is hardlopen, geen dance event dat jaarlijks slechts 1x plaatsvindt (Sensation White in de Arena). Of een concert van U2 of Robbie. Welnu. Daar ga ik. Het parcours inspireert me niet echt, merk ik. Alleen het Vondelpark vind ik vermakelijk, vermoedelijk omdat de eindstreep nabij is. Mijn eindtijd is net onder de 2 uur. Mijn enige training is de Damloop van enkele weken ervoor. De hardloopboeken kunnen de prullenbak in. Trots vertel ik die betreffende collega over de halve marathon van Amsterdam. Hij stelt direct voor om de Halve van Egmond te gaan lopen in januari 2008. Daar zou ik dan wel mijn waterloo gaan vinden. Het strand, de wind, de duinen. We besluiten wat te gaan trainen. Nog 2 maanden te gaan. Plotseling ben ik hardloper...


Date: Thu Apr 1 23:35:23 2010

text = Haha, die reclameboog ken ik! Daar ben ik afgelopen jaar na een forse eindsprint ook gestopt, toen gaan wandelen en vervolgens weer op tempo gaan lopen toen ik zag dat de rest gewoon doorliep... // - eric


Date: Thu Apr 1 23:30:25 2010

text = 23 september 2007. Ik sta aan de start van de Dam tot Damloop. 16 kilometer en wat meters voor de boeg. Mijn eerste officiele wedstrijd. Mijn vrienden waren er niet. Zouden zij vandaag een rondje van 2,5 kilometer hardlopen? 16 kilometer. Een dergelijke afstand had ik nog nooit gelopen. Ik zal de finish wel halen. De conditie is er wel. Ik bezocht nog steeds regelmatig de sportschool. Wel minder dan 7 keer per week. Ik moest er wel voor waken om niet als een speer te starten. Dat was trouwens sowieso niet goed mogelijk. Duizenden lopers aan de start en samen door de IJ-tunnel. Getraind had ik dus niet. Ook geen functionele hardloopkleding en ook geen Asics nr 13 etcetera. Het was eenmalig toch!? In 1 uur en 31 minuten bereikte ik in Zaandam de finish. Ruim 500 meter voor de eindmeet stopte ik met hardlopen. Ik dacht dat ik er al was maar het bleek een reclameboog te zijn. Ik merkte het snel genoeg op en liep dus ook de laatste 500 meter verder. Extran of iets wat er op lijkt werd uitgedeeld. Gelukkig stonden collega-supporters een eindje verderop met broodjes kaas, appelsap, banaantjes en lekkere marsen. Mijn eerste wedstrijd zat erop, voor een goed doel. Ik was blij.


Date: Thu Apr 1 23:00:19 2010

text = De Dam tot Damloop is in september (2007) riep mijn collega. Ik dacht so what! In Dam tot Damloop zit het woordje loop. Is dat een wandeltocht ofzo? Het is voor een goed doel. Nou ik maak wel wat geld over, zeg maar hoe of wat. Nou je gaat hardlopen voor een goed doel, dat is de gedachte. Nou hoe ver is de Dam tot Damloop dan. 16 kilometer en nog wat meters. Ahum. Nou een ander keertje heel graag antwoordde ik met de bedoeling dus dat ik er nooit meer op terug zou hoeven komen. De inschrijving sloot binnenkort en of ik niet snel wilde beslissen. Had ik dat niet net gedaan!? Mijn collega dacht dat ik wel een hardloper zou zijn. Ik zei welnu vroeger, zo rond eind jaren '80...


Date: Thu Apr 1 22:43:57 2010

text = Eten, jawel, heerlijk. Zesduizend calorieen (:6.000!) per dag. Dat is ongeveer 2,5 keer zoveel als toegestaan. Van 70 kilo naar 118 kilo. Meer kon de weegschaal niet laten zien. We maken een sprong naar begin 2003. De ommekeer wat betreft het gewicht. Op dieet dus. Ik noemde het geen dieet omdat een dieet niet werkt. Gewoon anders en vooral minder eten. Vijftienhonderd calorieen per dag. In zeven maanden terug naar 78 kilo. Zo dat is dus 40 minder. Ik ging ook sporten, nee niet hardlopen. In de sportschool ging ik sporten. Cardio. Hoe verzin je het. Mijn beeld van een sportschool was dat er van die body-builder-types voor de spiegel staan. En dat is ook zo. Gelukkig zijn er ook andere mensen. Ik trainde zeven keer per week. Rustdagen sloeg ik over. Je kent het wel, RPM-en ofwel Spinning. Zo hard mogelijk fietsen zonder ook maar 1 meter echt af te leggen. Faken dat je de trapweerstand bijdraait als de trainer dat roept. Ik kan zien als je niet bijdraait zei ze dan. En dan de Body Combat. Gillend gaten slaan in de lucht. De Body Pump. Emberrasing als een meisje meer gewicht op die stang legt. De Body Attack. Op het eerste oog iets voor meisjes. Veel danspasjes en dus ingewikkeld voor het mannelijk wezen. Ook voor mij dus. Ben je single. Ga dan naar de Body Attack. Weinig mannen en veel vrouwen. It doesn't get any better. De sportschool werd mijn tweede huis. Gemiddeld verbleef ik er zo'n 14 uur per week. Als het schema een beetje goed gepland was, kon ik drie lessen op 1 avond volgen. In 2006 verhuisde ik naar Amsterdam. Zelfde sportschool wat betreft de naam.


Date: Thu Apr 1 22:24:39 2010

text = maar zoals dat gaat, tijden veranderen.....


Date: Thu Apr 1 22:01:18 2010

text = Eind jaren '80 dus, we liepen hard in een sport kloffie... Gewoon in een dikke katoenen joggingbroek en op Adidas sportschoenen voor binnensporten en een merkloos katoenen shirt. Nee geen te strak zittende (half)tights, geen drie layer systeem dat het vocht afvoert naar buiten of naar binnen - wat je wilt-, geen ademende kleding (geen functionele hardloopkleding dus), geen gps horloges met 136 functies waarvan je er maximaal vier op het schermpje ziet, geen sokken die je bloedvaten masseren terwijl je loopt, geen Asics schoenen nr 13 met verstevigde hak, luchtkussentjes en afvoerwaterlijntjes en ook geen hartslagmeter. Alsof we die nodig hadden. De hartslag voelden we ook zo wel, in je pols, in je maag en omstreken, in je hals, in je hoofd en daar waar je de hartslag liever ook voelt, namelijk je hart. 200 of zoveel per minuut, minder mocht niet. Dan wist je zeker dat je aan de verliezende kant zat. Ook geen extran drankje na afloop van de training, geen medaille, geen lintje, geen publiek. Soms een verdwaalde wandelaar met of zonder hond(je), met de schrik op het lijf. Zoef, zoef, zoef... daar gingen we... "Dat kan best wat sneller" hoor je tegenwoordig wel eens. Wij niet. Sneller kon niet. Hardlopen in die tijd was not done. Joggen dat mocht wel. Joggen nu is not done. Hardlopen dat mag wel. Het hardloopgroepje Westerpark bestaat 10 jaar, een lange tijd. Mijn vrienden en ik hielden het niet zo lang vol. Af en toe viel er iemand af. Studie, vriendin, werk en andere hobbies. Ik bleef alleen over. Was het niet zo dat zij mij hadden gevraagd om mee te gaan hardlopen!? Na 1 jaar ben ik gestopt. Volledig afgetraind, 1 meter en 87 centimeter en 70 kilo. Mijn vetpercentage weet ik niet (meer), maar je kon het (vet) in ieder geval niet vastpakken. Studie, werk, vriendin, samenwonen en nog meer werk en nog een (zware) studie. Geen tijd dus. Geen tijd om te hardlopen. Ik had een andere hobby gekozen. Eten.


Date: Thu Apr 1 10:06:15 2010

text = Ha ha, niets leuker dan die rottige snelle voetballers eruit lopen op de langere afstanden :-) Eén en ander verklaart wel je snelle halve marathon in oktober, jij bent wel gewend om het snot voor de ogen te lopen. Ik ben benieuwd naar de rest van je verhaal. Groetjes, Joke.


Date: Wed Mar 31 21:35:20 2010

text = Somewhere back in time... Eind jaren '80 liepen vrienden van mij hard. Echt hard. Ze voetbalden en daarom liepen ze ook hard. Alles voor de conditie. Behalve ik dan. Ik speelde badminton, niet onverdienstelijk. Veel kort werk dus. Of ik meeging hardlopen, vroegen ze. Gezellig beetje babbelen over het afgelopen weekend, de drank (lees: meters bier), de meisjes (met gepermanent en heel blond haar), de muziek, het plezier, shoarma eten met veel knoflooksaus; dat alles in willekeurige volgorde. We kletsten meer dan dat we hard liepen. 1 of 2 rondjes van pak 'm beet 2.5 kilometer rondom de vijver in het bos. Heuvelachtig terrein in Zuid-Limburg. Maar dan plotseling, daar gingen ze in 1 lange sprint. Slechts 1 doel voor ogen, de ander zo snel mogelijk lossen. En ik? Ik kwam minuten later binnen, totaal kapot, snakkend naar adem terwijl zij alweer luidruchtig aan het babbelen waren. Mijn binnenkomst bleef niet onopgemerkt. Minachtende schouderklopjes waren mijn deel, de volgende keer gingen ze me dubbelen, lachtten ze. Zo hadden ze weer een nieuw doel, mij op 1 ronde zetten. Echte vrienden... Mijn eerste ervaring dus met hardlopen... Lekker enthousiast. Ik besloot om "stiekem" te gaan trainen. Ik werd snel beter in hardlopen. Mijn vrienden werden ongerust. Het zal toch niet moeten ze gedacht hebben. Jawel ik hield ze bij. Weliswaar hing ik aan het touwtje maar ik liet niet los, wat ze ook probeerden. Versnelling op versnelling. Wat een tempo. In de winter brandden de longen in koud vuur. De eerste verzuringsverschijnselen in de beenspieren al na enkele tientallen meters. Welk doel diende dit alles eigenlijk? Geen doel, puur haantjesgedrag. Zo ging dat week in en week uit. Ik won 1x, 2x en daarna eigenlijk bijna altijd. We vonden een nieuw parcours, langer en zwaarder. Nu wachtte ik op hen, soms minutenlang... (wordt vervolgd).


Date: Wed Mar 31 17:52:24 2010

text = Raimond, tijdens de body attack lessen bij FF deelden we ons enthousiasme voor hardlopen "'Ga anders een keer mee naar een training bij Joke in het Westerpark'' Zo gezegd, zo gedaan. En zie nu, je eigen blog. Nu kan ik tenminste jouw hardloopakties volgen. Graag met foto's en smeuige verhalen. Maar dat gaat wel lukken. Op naar een blessurevrij loopseizoen met als klapper de halve marathon in NY! Wilma


Date: Wed Mar 31 17:00:40 2010

text = Zie hier het eerste bericht dat slechts bestaat uit een opmerking dat ik het al lang vond voordat Raimond zijn eigen blog had. Nu Magda nog. En wie weet wie er allemaal nog meer volgen... // - eric



---- tiept u maar: ----

( als je wat geschreven hebt ) ( De tekst komt als een ononderbroken alinea op het bord terecht. Indien nodig kan ik daar met de hand nog wat aan doen. /Jasper.)

"Referer" - fout bij prikken ? HTTP-Referer ??
  • Opmerkingen: Mail to: Jasper