- - www.loopje.nl - -
Lisenka's Blogje
Het Blogje van Lisenka
Nieuw bericht toevoegen( Het laatste bericht staat bovenaan )
text = Nog ff snel een verslagje van de meest gezellige run van NL, de Bokemei run!!! Toen ik de trein uitliep op station Sloterdijk, voelde het meteen als thuis komen!! Goh wat heb ik 'Amsterdam'en jullie gemist..... Lopend naar de start, waar ik meteen wat bekende gezichten zag. Helaas was het ook dit jaar weer bloedheet. Inmiddels kan ik wel wat beter tegen de hitte, waardoor ik ruim 10 minuten sneller finishte dan vorig jaar in 4:07:37. Enne ook nog de snelste dame, dus ik mocht een leuke prijs mee naar huis nemen.
Date: Sat Jul 1 17:35:17 2017
TENZING-HILLARY EVEREST MARATHON 29 MEI 2017....... Jeetje wat een avontuur was dat. Op 15 mei vloog ik naar Kathmandu. Hier een paar dagen sightseeing en uitrusten. Op 18 mei begint de tocht naar basecamp. In de ochtend vliegen we naar Lukla op een hoogte van 2860m. In de middag wandelen we 8km naar Phakding 2652m. Op 19 mei wandelen we 15km naar Namche Bazaar 3446m. Hier is de finish van de marathon. Dus vanaf nu wandelen we dezelfde route die we ook zullen 'rennen' tijdens de marathon!!!! Hier hebben we ook een aclamatisatie dag en zullen een wandeling maken naar de hoger gelegen school, die Hillary heeft opgericht. Op 21 mei wandelen we 8km naar Deboche via Thyangboche 3800m. Op 22 mei wandelen we 12km naar Dingboche 4358m. Waar we weer een aclamatisatie dag hebben. Tijdens deze dag zullen we de extra lus lopen die we ook tijdens de marathon moeten doen. Anders komen we niet aan de gewenste afstand van 42,195km. De lus is in totaal 5 km, dus 2,5km omhoog en dan weer omlaag. Op 24 mei wandelen we 9km naar Lobuche 4950m. Op 25 mei wandelen we 6km naar Gorakshep op 5160. Ook hier weer een aclamatisatie dag op het programma. Tijdens deze dag ben ik naar de top gewandeld van de Kala Pattar 5545m. Dit was een zware tocht voor mij. Hier begin je echt te voelen dat je op hoogte bent. Iedere stap kost enorm veel energie. Ik was op dat moment een van de weinige die geen pillen slikte tegen de hoogteziekte (diomax). Je merkte het verschil goed met degene die de pillen wel slikte. Zij gingen een stuk sneller dan ik. Om het verschil aan te geven ik deed er 2 uur over om de top van de Kala Pattar te bereiken en zij maar 1,25-1,5 uur. Dit beangstigde mij ook voor het rennen van de marathon over 2 dagen. Maar ik was vastbesloten om alleen de pillen te gebruiken als ik hoogteziekte verschijnselen zou krijgen, zoals misselijk, overgeven, geen eetlust etc.... Dan op 27 mei naar Everest basecamp zo'n 3 uur wandelen naar 5350m. Het is gewoon een dorp met allemaal tentjes. Onwijs groot, wat ik totaal niet verwacht had. Ook hier hadden we een rustdag. Gelukkig hadden we ontzettend veel geluk met het weer. Tijdens de hele trekking alleen maar zon gehad. Alleen in Gorak Shep hadden we een klein beetje sneeuw.
Ook op de race day 29 mei was het heerlijk zonnig. Om 8 uur was de start. Ik voelde me goed, maar wist dat ik het zwaar zou krijgen. Met name de klimmetjes zouden veel energie kosten op deze hoogte. Dus de eerste 17 km was het meer wandelend de bergjes op met heeel vaak stoppen om op adem te komen. Regelmatig werd aan mij gevraagd door medelopers of alles goed ging. Het ging prima met mij, alleen door de hoogte was ik continu buiten adem. Maar eindelijk kwamen we bij 17km in het wat lagere gedeelte terecht 4200m en kreeg ik weer wat meer lucht. Daar haalde ik behoorlijk veel medelopers weer in. Velen waren verbaasd mij weer te zien. In de laatste 10km zouden nog 2 behoorlijk zware klimmen zitten. Inmiddels was ik behoorlijk moe en die klimmen gingen zeer moeizaam. Maar daar was dan eindelijk bijna de finish en ik keek op mijn horloge wat de tijd was. Toen zag ik dat ik bijna 10 uur onderweg was en wilde uiteraard heel graag net onder de 10 uur finishen. Dus nog geprobeerd om enigzins een sprintje eruit te persen. Dat is in zoverre gelukt dat ik onder de 10 uur gefinished ben!!!!! Nu hadden we de dag erna een rust dag. Dan in 2 dagen wandelen naar Lukla. Maar na de rustdag werd ik behoorlijk ziek. Syptomen als geen lucht krijgen, snotverkouden zijn en behoorlijk veel hoesten. Dus dat waren 2 hele zware wandeldagen voor mij. Ik denk dat ik teveel van mijn lichaam gevraagd heb tijdens de marathon. Ook bij terugkomst in NL op 5 juni was mijn conditie ver te zoeken en het werd alleen maar erger ook het hoesten werd erger. Conditiepeil was dus behoorlijk ver weggezakt. Hierdoor ben ik des te meer trots op mijn prestatie tijdens de 6-uur van Haarlemmermeer, waar ik 62,475km rende. Gelukkig mijn conditie was weer zo goed als terug. Dit leverde mij ook nog een eerste plek op (dat krijg je als een week later de 24-uur WK is en alle topdames dus aan het taperen zijn).
Date: Thu Apr 20 15:45:54 2017
text = DE 60 VAN TEXEL; Afgelopen maandag was het dan zover om 10:35 was de start van de 60 van Texel. Gelukkig waren de weersvoorspellingen redelijk. Heerlijk temperatuurtje, met een zonnetje. Ideaal weer voor mij om te lopen. Als voorbereiding op Texel had ik op zondag 2 april de Lentemarathon in Amstelveen en op zondag 9 april de marathon in Parijs gelopen.Beiden dagen waren behoorlijk warm, te warm voor mij om te hardlopen. Mijn maag geeft dan altijd problemen. Hierdoor geen toptijden gelopen, maar wel gefinished. Nadeel van lopen op een eiland is de wind. In tegenstelling tot de Vuurtorentrail van Ameland was op Texel de eerste 35 kilometer tegen de wind lopen, waarvan 7km en 5km op het strand was. Tijdens het 2e stukje strand kreeg ik nog een hagelbui te verwerken. De beentjes waren behoorlijk moe na al die wind en mulle zand (door vloed). Maar nu wind in de rug. Kun je toch een beetje herstellen en weer wat snelheid proberen te maken. Bij terugkomst van Parijs veel last van kriebelhoest en gesnotter. Ook hierdoor was mijn conditie zeker niet optimaal. Dat ging ik ook zeker merken toen de laatste 3-4 km wederom wind tegen hadden. Toen kwam ik 'adem' tekort om snelheid te behouden. Maar wat was ik blij toen ik de finish zag na 6:23:33 uur rennen. Tevens respect voor de 120km runners die dit rondje dus 2 keer gelopen hebben. Nu ga ik genieten van een welverdiende rust, dus even geen wedstrijden. Om mij voor te bereiden op mijn nieuwe uitdaging op 29 mei 2017 Nepal......
Date: Sun Apr 2 17:09:41 2017
text = Wow, volle hardloopagenda Lisenka! Veel succes de komende tijd. Vandaag in elk geval elk mooi weer voor een loopje... Evelyn
Date: Wed Mar 29 15:29:00 2017
Sorry voor de 'radio'stilte, maar was een hectische periode afgelopen 2 maanden. Na de DCUR heb ik samen met Wilma en Nitish meegedaan met de Belgian Coast Run 70km van De Panne naar Knokke op zaterdag 4 februari. Vrijdag 3 februari met de trein naar Vlissingen om daar op de boot te stappen naar Breskens. Toen hardlopend naar Knokke totaal 26km. Met het trammetje naar De Panne om daar te overnachten. Zodat we fris aan de start konden staan voor de Belgian uitdaging. Het werd ook een uitdaging voor mij. Kreeg last van mijn knie en mijn darmen vanaf km punt 38. Maar door de bemoedigende woorden van Wilma, die aan mijn zijde bleef, toch de volledige 70km gedaan. Resultaat bij terugkomst in DH was vocht in mijn knie. Hierdoor verplicht 1 week renrust. Daarna weer langzaam opgebouwd. Om zo op zondag 26 maart af te reizen naar Renesse voor de Trail by the Sea marathon. Weer een gevecht met het losse zand in de duinen en de wind op het strand. Maar wat een gezelligheid tijdens deze race.
Nu was het tijd voor een heerlijke vakantie. Wandelen in Marokko-Jebel Saghro voor 10 dgn. Heerlijk zonnetje met overdag zo'n 25-30 graden. Na zonsondergang koelde het wel snel af naar zo'n 0-5 graden. Hier weer energie opgedaan om op Ameland de Vuurtorentrail 60km te gaan rennen. De eerste 30km waren nog leuk, toen hadden we wind mee door de duinen. Maar toen kwam het omkeerpunt. We moesten voor 5km het strand op met wind tegen. Voor mijn gevoel was het windkracht 12, maar in het echt was het maar windkracht 6-7 ;-). De verzuring in de benen was groot na het strand en de resterende 25km zou dus wind tegen zijn. Al vloekend genoten van race en na 7:25:35 de finish bereikt, net op tijd (tijdslimiet was 8 uur). Helaas blijft de knie wat zeuren en is toch niet helemaal genezen. De komende 3 weken worden zwaar. Zondag 2 april Lentemarathon Amstelveen, zondag 9 april marathon Parijs en maandag 17 april de 60 van Texel. Bij een aantal evenementen kom ik weer wat hardlopers tegen van mijn geliefde Wersterparkgroepje. Groetjes Lisenka
Date: Tue Jan 31 13:27:39 2017
text = Afgelopen weekend stond een nieuwe uitdaging op het programma, deelname aan Dutch Coast Ultra Run By Night afstand 75km. Vrijdag later begonnen op het werk. Na het werk om 17:16 de trein richting Driehuis. Daar zou ik opgehaald worden door Christiaan, om samen naar Pierewaai in IJmuiden te rijden. Hier de spullen neergelegd en weer terug naar het station om door te 'treinen' naar Den Helder. Bij de overstap in Castricum kwamen al veel lopers tegen, gezellige boel in de trein! Om 22uur startschot in Den Helder. Min of meer afgesproken om samen te lopen met Jos en Jacolien(zij gingen voor de 50km) en met Renske (die voor de 100km ging). Ik hield de optie open om bij 75km te beslissen of ik misschien toch voor de 100 zou gaan. Eerste kilometers waren over asfalt, daarna het strand op. Droog, wel wind tegen en het strand was redelijk. Maar het was wel pikdonker, dus zonder lampje zag je echt niets!! Lopen in het donker is behoorlijk vermoeiend. Je ziet niet goed wat er op je pad komt, waardoor je behouden loopt. Dit kost behoorlijk wat energie. Bij de 50km post hebben we goed uitgerust, en afscheid genomen van Jos en Jacolien. Renske en ik gingen samen verder. Net voordat we van het strand afgingen, kwam Stijn aanlopen. Hij vroeg of ie mee mocht lopen, want zijn gps was uitgevallen. Stijn was zich aan het voorbereiden voor de ultieme uitdaging Marathon Des Sables!!! Net voordat we aankwamen bij Tata Steel kwamen we Bob en nog een loper tegen. Stil zwijgend besloten om samen verder te lopen en op elkaar te wachten. Op dit punt begon ik het heeeeel zwaar te krijgen. Begon wat last te krijgen van mijn linkerknie. Vooral de laatste kilometers door de duinen waren killing. Daar had ik dan ook besloten om te gaan stoppen bij 75km. Met in het achterhoofd dat ik ook aankomend weekend samen met Wilma de Belgische kunst onveilig wilde gaan maken. Blij dat ik na 10:03 bij de Pierewaai binnen viel en kon uitrusten. Ongeveer een 3 kwartier later kwam ook Christiaan binnen. Hij zou mij weer naar het station in Driehuis brengen. Zo tegen de klok van 11:15 kwam ik thuis. Later die avond hoorde ik dat ik 1ste vrouw was op de 75km. Toch wel een beetje TROTS op mijn prestatie en eindtijd!!
Date: Wed Dec 28 12:57:44 2016
text = Ja Lisenka, Een 24 uurloop is een apart fenomeen en blaren heb ik ook vaak gekregen. De eerste keer dat ik een 24 uur liep was mijn linker hele voetzool één grote blaar. Niet iedere EHBO-er is in staat om blaren goed te behandelen weet ik inmiddels. Doorprikken is meestal wel afdoende en al het goed behandeld wordt kun je daarna weer hardlopen (zie mijn verslag over Steenbergen). Zijn jouw schoenen niet te klein? Tussen de voorkant en je grote teen mag best een centimeter ruimte zitten. Tegen de kou kan je je kleden, dus de volgende keer een bodywarmer o.i.d. mee, die je meteen kan aantrekken als je tempo omlaag gaat. Had in Seilersee 's nachts precies dezelfde ervaring, niet echt lekker om onderkoeld te zijn door gebrek aan eetlust en warme kleding. Je hebt het toch maar geprobeerd en dat is al een prestatie op zich. Volgende keer lopen we misschien wel met een aantal mensen de 24 uur. De vraag is alleen waar? Steenbergen en Santpoort vallen al af, dus dan wordt het toch in het buitenland. Groet, Bob
Date: Sun Dec 25 22:57:03 2016
text = Goh Lisenka, het was inderdaad een pittige aangelegenheid toen bleek dat je je tempo niet vast kon houden en daardoor plan B moest inzetten. Zie dan maar eens je focus te houden terwijl je blaren voelt opkomen, je knieën pijn gaan doen ondanks de wissel van richting elke twee uur. Ik vond je echt een bikkel, dat je toch doorging, na bezoek aan de EHBO, Hup. Capuchon op en daar ging je weer, stevig doorstappen. Goed te horen dat je revanche gaat nemen en die tweede editie zal zéker beter gaan. Succes met de voorbereiding en ik loop graag wat kms met je mee. Wilma
Date: Sun Dec 25 14:01:59 2016
text = Het verslag van mijn eerste 24-uur heeft even op zich laten wachten. Nu ik aan het typen ben, krijg ik weer tranen in mijn ogen. Wat baal ik van mijn DNF :-( Daarom wil ik eerst mijn respect en een diepe buiging maken aan alle lopers die een 24 uur gefinshed hebben. Stiekem moet ook ik bekennen dat het er op papier heel simpel uitziet. Gewoon 24 uur rondjes lopen, hoe moeilijk kan het zijn!! Vooral toen ik na zo'n 40-50 km al last kreeg van mijn knieën, die al die rondjes niet gewend waren, en de doorgewinterde ultralopers in mijn ogen heel makkelijk hun rondjes maakten. Toen wist ik dat het een hele lange nacht/dag ging worden. Nu had ik 2 weken voor de wedstrijd een klein blaartje bij mijn grote teen opgelopen, deze was dan ook zo goed als genezen toen ik begon aan de 24 uur. Maar door al die rondjes en dus extra belasting op die grote teen, kweekte ik een behoorlijk grote blaar. Toen de pijn al rennend niet meer vol te houden was zo rond 115 km en inmiddels 13,5-14 uur onderweg, ging ik naar de EHBO om te vragen of ze de blaar konden doorprikken. In de hoop dat ik dan toch nog kon doorhobbelen. Maar helaas was dat niet het geval, alleen wandelen was zo goed als pijnloos. Maar door het wandelen kreeg ik het koud, met name last van koude handen, die ik ook niet meer warm kreeg. Dus ging ik de kantine in om mijn handen op te warmen. Wat ik in eerste instantie niet in de gaten had, was dat ik scheef ging lopen, om de blaar op mijn linkervoet te ontzien. Gevolg was dat ik ook blaren om mijn rechtervoet kreeg.
Toen ik voor de 2e keer de kantine in ging op om te warmen, zag de EHBO en jury dat ik pijn had. Ze stelde dan ook voor of het niet verstandig was om te stoppen. Met tranen over mijn wangen heb ik na ongeveer 16 uur en 125,8 km de handdoek in de ring moeten gooien. Toen ik me ging douchen en mijn sokken uitdeed, zag ik inderdaad dat ik op mijn rechtervoet een bloedblaar en gewone blaar had opgelopen. Toch was het een leerzame ervaring. Bij een 24 uur wedstrijd moet je niet proberen om een limiet voor een andere wedstrijd te lopen (ik wilde de limiet voor de 120 van Texel halen), dan ga je veel te hard van start en dat is zeker niet verstandig. Ik merkte wel dat ik de wil had om door te gaan en op dat moment niet moe was. Ook het eten en drinken wat ik bij me had, was goed bevallen. Nu verder trainen om revanche te kunnen nemen om mijn volgende 24 uur wedstrijd. Lisenka
Date: Sun Dec 4 16:21:38 2016
text = Ha, stoer hoor, een loopje van 35 km en dan ook nog heen en terug lopen. En een prijs winnen! Benieuwd naar je volgende avontuur... Evelyn
Date: Tue Nov 29 11:46:39 2016
text = Weer een update van mijn avonturen :-) Zondag 13-11-2016 heb ik de Weerter trailrun gedaan afstand 35 km. Als een echte ultraloper ;-), ben ik naar de start gerend en later weer terug. Dus totaal die dag 51 km gerend. Helaas was het een bewolkte dag, met af en toe wat gemiezer. Maar weer gezellig kunnen (bij)kletsen met 'oude' bekenden!! Het aantal deelnemende dames op de 35km afstand is zeer gering, dus viel ik in de prijzen 2e dame. Afgelopen zondag 27-11-2016 weer afgereisd naar het zuiden om mee te doen met Tis voor Niks loop met afstand 42,2 km. Met een prachtig zonnetje heerlijk gelopen op de Strabrechtse heide Heeze/Geldrop. Deze run is geheel gratis dankzij de vele sponsoren, maar er staat in de kantine een 'spaarvarken' waar je een bijdrage in kunt doen. Mijn volgende uitdaging is...........????? Word vervolgd
Date: Wed Nov 2 09:02:24 2016
text = he Lisenka, dat is een mooi verhaal, dat je uiteindelijk beide hazen klopt. De laatste zullen de eerste zijn. Zoiets toch? Spreek je nog voor Santpoort en ben nieuwsgierig naar je ''achtertuin''. Groet WIlma
Date: Tue Nov 1 11:57:50 2016
text = Afgelopen zondag 30 oktober de Brabant Marathon gelopen, onder zeer zonnige weersomstandigheden.Door werkzaamheden op het spoor, moest ik een alternatieve reisroute zoeken. Hierdoor kwam ik Bob al op het station in Rotterdam tegen. Ruim op tijd kwamen we aan in Etten Leur, waar alles goed georganiseerd was. Dat gaf ons tijd om bij te praten en tips uit te wisselen, vooral tips van Bob aan mij. Bij de start kwam ik Peter en Erik tegen, ik ken hun van de monnikkentocht. Erik had als doel om net onder de 3:40 te lopen. Die magische grens wil ik heeeel graag lopen, dus kon ik Erik als haas gebruiken. Bob ging er als een 'haas' vandoor bij de start. Dit tempo kon ik niet bijhouden!! Ook Erik ging te hard voor mij. Het halve marathon punt kwam ik voorbij net onder de 1:49, dus ik zat nog op schema. De marathon kende 2 dezelfde rondes. Helaas zakte mijn snelheid bij het ingaan van de 2e ronde behoorlijk. Doordat de start om 11:45 was, en door de warmte veel vocht verloor, had ik last van een hongergevoel. Ik neem nooit gelletjes mee, dus bij de volgende posten wat meer gedronken en ook energiedrank. Helaas kan ik banaan niet verdragen tijdens een wedstrijd. Ik denk dat dit toch gevolgen heeft, waardoor ik de 2e helft minder hard ga. Bij 25-km haal ik mijn eerste haas Erik in, hij was inmiddels aan het wandelen. Mijn 2e haas Bob ging ik bij 31km voorbij. Bij 38-39 km zag ik in de verte een vrouw, die mij in het eerste rondje had ingehaald. Ik merkte dat ze langzamer ging. Mijn doel was nu om haar voor de finish in te halen. Het lukte mij om weer redelijk op schema te lopen, zodat ik haar net voor het 40km punt kon inhalen. Maar ik wist daar dat het me niet meer ging lukken om onder de 3:40 te lopen. Maar zeer tevreden met mijn eindtijd van 3:43:31!!! In de finish zone nog veel gedronken en gegeten. Waar ik ook Bob weer zag. Na het douchen, samen weer naar de trein gelopen. In Rotterdam moest ik weer overstappen om verder te gaan naar het Haagse. Bob bedankt voor de gezellige dag!!
Date: Tue Oct 18 22:37:08 2016
text = Lisenka, wij spraken elkaar vanavond maar ik lees nu pas je verslag en dacht aanvankelijk dat komt niet goed met die tijd, maar als je dan je eindtijd ziet dan is dat toch geweldig wat je hebt gelopen. Veel geluk in Den Haag! Jeep
Date: Mon Oct 17 12:42:57 2016
text = Wat een relaxte marathon Amsterdam zou moeten worden, begon behoorlijk stresvol. Ik dacht dat ik goed had gekeken hoe ik bij het olympisch stadion moest komen met OV tram 12 en dan overstappen op tram 16. Dus stond ik zondagochtend op mijn gemak op en bij het ontbijt realiseerde ik me dat ik de tram 12 nog niet voorbij had horen komen (deze stopt namelijk voor mijn deur). Dus toch nog maar een keer 9292OV checken. Toen kwam ik erachter dat tram 12 niet reed. Maar waarom niet, geen idee!! Ik zou nu tram 14 en moeten overstappen op de bus. Dus in alle haast vertrokken naar opstaphalte tram 14. Bij het instappen voor de zekerheid gevraagd of ze wel vlgs het boekje reden. De conducteur gaf het advies om met de metro te gaan. Na mij stapte 4 hardloopdames in, ze waren engels sprekend. Uitgelegd dat we naar het metrostation moesten gaan. Ze bleken uit Schotland te komen. Ik vertelde hun dat ik 3 weken geleden daar de Loch Ness marathon had gelopen. 1 van de dames ging haar eerste marathon lopen. Metro was stampvol, maar gelukkig konden we nog net mee. Bij het uitstappen ben ik de dames uit het oog verloren. Gelukkig was ik toch nog ruim op tijd bij het stadion. Tas afgegeven en besloten om in het startvak naar een toilet te gaan. Helaas was daar de rij zo lang, dat dat geen optie was. Dus met volle blaas ben ik gestart. Gelukkig kwam ik na zo'n 5-6 km een dixi tegen die niet bezet was, pfff wat een opluchting. Nu ging het lopen nog makkelijker en de snelheid zat er goed in. Maar toen kwamen we bij de Amstel na zo'n 15 km, wind tegen. Probeerde de snelheid te behouden, maar nadat we vanuit de Amstel weer de stad ingingen (24 km) kakte ik volledig in. Teveel gegeven de afgelopen 10 km. Ook de warmte begon me parten te spelen. Ik stopte bij iedere drankpost, waar ik soms wel 3 bekertjes dronk en na een paar km weer dorst had. Toen kreeg ik ook door dat een pr er niet meer in zou zitten en het belangrijker was om te finishen. In de laatste 1,5 km kwam ik nog een loper op een brancard tegen en een loper die op straat verzorgd werd door ambulance personeel. Dit wil je natuurlijk niet.. Maar daar doemde het stadion op. Toch proberen nog te versnellen, voor mijn gevoel ging ik nog een paar meter heeeel snel. Finishtijd 3:44:03. Wat een geweldig afscheid van een mooie tijd in Amsterdam. Iedereen bedankt en tot gauw....
Date: Thu Oct 13 07:47:31 2016
text = Wat leuk dat je bij Loch Ness hebt gelopen! Ik had hem ook zien staan, wie weet volgende keer. Succes met de marathon van Amsterdam en verhuizen. Misschien zie ik je nog als ik een stratbewijs heb kunnen overnemen. Groeten Ho Jung
Date: Wed Oct 12 15:45:36 2016
text = Het was weer een genoegen je te zien en te spreken, Lisenka. En wat boften we weer met zo'n mooie dag, in zo'n mooie omgeving. Succes komend weekend in je nu-nog-thuisstad Amsterdam, en daarna met je verhuizing. We zien elkaar weer. Groet, Jacolien
Date: Mon Oct 10 11:26:49 2016
text = Afgelopen zaterdag 8 oktober afgereisd naar Berg en Dal om een 60km run te lopen, ook was er een 42,2 run. Organisatie was in handen van Willem, dan weet je dat je niets te kort komt onderweg. Start was om 9 uur. Veel bekenden bij deze wedstrijd, wat altijd gezellig is. Onderweg een heerlijk zonnetje en mooie uitzichten. Benen voelde goed en al snel zat ik in mijn ritme. Na 6:39:00 kwam ik bij de finish. Aankomende week rustig aan, want aankomende zondag doe ik mee aan de marathon Amsterdam. Soort van afscheid van mijn mooie hardlooptijd in Amsterdam!!!
Date: Tue Sep 27 15:12:50 2016
text = Een blogje met mijn hardloop avonturen: Pas 2 weken geleden dat ik meedeed met de 100km RUN in Winschoten. Vorige week meegehobbeld met de Dam tot Damloop, waar ik een nieuw pr behaalde. Afgelopen zondag 26-9-2016 meegedaan met de Loch Ness marathon in Schotland. Deze marathon is behoorlijk heuvelachtig door de natuur en langs de rivier. Met bussen wordt je naar de start gebracht waar de start om 10 uur begint. Op deze plek was geen beschutting en was ook wat hoger gelegen. Dus veel wind en behoorlijk koud!! Marathon is eigenlijk bijna 1 rechte lijn van start naar fininsh. De eerste 10 miles zijn bergaf met af en toe wat kleine heuveltjes. Dan tot 18 mile redelijk vlak. Bij 18 mile voor je gevoel een behoorlijke heuvel, maar dat had meer te maken met het feit dat je benen al moe beginnen te worden. Als verrassing nog een klein heuveltje bij 21 miles. Maar gelukkig de laatste 3 miles waren vlak. Toen kreeg ik ook in de gaten dat er misschien wel een pr in zou zitten. Toen ik de fininsh over ging en de tijd zag....yessss een nieuwe pr 3:42:19 (was 3:44:37 in Rotterdam 2014).
Date: Wed Sep 21 22:32:58 2016
Damloop 2016
info over prikken